sprawa:

65-letni mężczyzna zostaje doprowadzony do szpitala w szoku. Jego funkcje życiowe obejmują temperaturę 102 F, tętno 132 uderzeń / minutę, częstość oddechów 36 oddechów / minutę, ciśnienie krwi 80/50 mm Hg i nasycenie tlenem 91%. Jego brzuch jest wyraźnie delikatny. Po wstępnej stabilizacji zostaje zabrany na salę operacyjną w celu awaryjnej laparotomii z powodu podejrzenia zapalenia otrzewnej wtórnego do perforowanego zapalenia wyrostka robaczkowego., Jaki antybiotyk należy podawać?

lekarze Doraźni stają przed dylematem wyboru antybiotyku u pacjentów z przypuszczalną posocznicą lub poważną infekcją bakteryjną. Podejrzenie posocznicy jest jedną z najczęstszych przyczyn oceny zaburzeń erekcji i przyjęcia do szpitala. Leki o szerokim spektrum działania, takie jak piperacylina-tazobaktam (Zosyn) i wankomycyna, są powszechnie stosowane do empirycznego pokrycia antybiotyków u pacjentów z podejrzeniem wczesnej sepsy i krytycznie chorych. Kilka badań pokazuje niepokojącą tendencję do zwiększania stosowania antybiotyków o szerokim spektrum działania.,, Szacuje się, że 55% wszystkich recept na antybiotyki może być niepotrzebne. Szerokie podawanie wankomycyny budzi szczególne obawy, ponieważ może prowadzić do powstania opornego na wankomycynę gram-dodatniego cocci. Odpowiednie podawanie antybiotyku oznacza, że wskazania do stosowania antybiotyku, wybór leku, czas podawania, DROGA PODANIA, dawkowanie, częstotliwość i czas podawania zostały starannie rozważone i uznane za uzasadnione., W tym artykule omówimy przypadki, w których klasyczne połączenie wankomycyny i Zosynu może być wskazane i gdzie jego stosowanie może nie być uzasadnione.

zanim zaczniemy, przejdźmy do podstaw Zosyn i wankomycyny.

Piperacylina/tazobaktam (Zosyn)

Piperacylina / tazobaktam (Zosyn) jest antybiotykiem skojarzonym zawierającym antybiotyk penicyliny o rozszerzonym spektrum działania piperacylina i inhibitor β-laktamazy tazobaktam. Antybiotyk ten wykazuje aktywność przeciwko wielu patogenom Gram-dodatnim, Gram-ujemnym i beztlenowym., Obejmuje paciorkowce, gronkowce (ale nie oporne na metycylinę S. aureus ), Hemophilus, Moraxella, Enterobacteriaceae i Pseudomonas aeruginosa., Jest doskonałym środkiem anty-beztlenowym, ale nie leczy zakażeń clostridium difficile. Piperacylina/tazobaktam hamuje syntezę mukopeptydów ściany komórkowej, wiążąc się z jednym lub większą liczbą białek wiążących penicylinę w ścianie komórkowej., Dlatego nie jest skuteczny wobec organizmów, które nie mają ściany komórkowej, takich jak wirusy, chlamydia, mycoplasma i rickettsia, lub tych z nietypowej ściany komórkowej, takich jak legionella.

Zalecane dawkowanie w ciężkich zakażeniach, innych niż szpitalne zapalenie płuc, u pacjentów z prawidłową czynnością nerek wynosi 3, 375 g dożylnie co 6 h (całkowita dawka dobowa 13, 5 g, co daje całkowitą dawkę dobową 12 g piperacyliny i 1, 5 g tazobaktamu) przez 7-10 dni. Jednak u pacjentów z ciężkim szpitalnym zapaleniem płuc, u pacjentów z prawidłową czynnością nerek można podać 4,5 g IV., Dawkę należy dostosować u pacjentów z istotnymi zaburzeniami czynności nerek.

u pacjentów z klirensem kreatyniny pomiędzy 20-40 mL/minutę dawka produktu Zosyn powinna wynosić 2, 25 g IV.co 6 godz. dla zwykłych wskazań i 3 g IV. co 6 godz. dla szpitalnego zapalenia płuc.

u pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 20 mL/minutę dawka powinna wynosić 2, 25 g IV.co 8 godz. dla zwykłych wskazań i 2, 25 g IV. co 6 godz. dla szpitalnego zapalenia płuc. Zosyn należy podawać dożylnie nie szybciej niż przez 30 minut.,

wskazania do stosowania Piperacyliny/Tazobaktamu:

zakażenia wewnątrzbrzuszne

ciężka posocznica (bez źródła)

bakteriemia związana z linią wewnątrznaczyniową

zakażenia skóry i struktury skóry

poporodowe/ poporodowe zapalenie błony śluzowej macicy lub zapalenie narządów miednicy mniejszej

zakażenia kości i stawów

nabyte zapalenie płuc (ciężka, posocznica)

/p>

szpitalne zapalenie płuc

Zosyn jest szczególnie przydatny, gdy podejrzewa się zagrażające życiu zakażenie opornym organizmem Gram-ujemnym, szczególnie Pseudomonas.,

Wankomycyna

Wankomycyna jest glikopeptydem hamującym biosyntezę ściany komórkowej. Wankomycyna podawana dożylnie jest wskazana w ciężkich zakażeniach drobnoustrojami gram-dodatnimi, takimi jak staphylococcus (konkretnie MRSA), streptococcus i większość szczepów enterococcus. Dożylna wankomycyna pozostaje lekiem z wyboru w przypadku poważnych głęboko zakorzenionych zakażeń MRSA. Jest również wskazany w przypadku ewentualnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u dzieci i dorosłych, w oczekiwaniu na wyniki posiewu płynu mózgowo-rdzeniowego, ponieważ ma doskonałe pokrycie przeciwko pneumokokom, w tym formom opornym na penicyliny i cefalosporyny., Wankomycyna jest słabo wchłaniana w przewodzie pokarmowym i nie może być stosowana doustnie, z wyjątkiem leczenia ciężkich lub opornych zakażeń clostridium difficile. Może być również zaszczepiony do jamy otrzewnowej jako część dializatu u pacjentów z zapaleniem otrzewnej spowodowanym dializą otrzewnową.

zalecana dawka obejmuje 15-20 mg / kg mc. (rzeczywista masa ciała) co 8-12 godzin u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, maksymalnie 2 g dożylnie. u pacjentów w stanie krytycznym można podać dawkę nasycającą 25-30 mg / kg mc. (choć maksymalna dawka pozostaje taka sama).,, Wankomycyna nigdy nie powinna być podawana szybciej niż ponad godzinę zarówno u dzieci, jak i dorosłych. U dorosłych nie należy podawać go szybciej niż 10 mg na minutę. Zbyt szybkie podawanie wankomycyny może spowodować „zespół czerwonego człowieka” z zaczerwienieniem, rumieniem, świądem, a nawet niedociśnieniem.

wskazania w schemacie Wankomycyna/piperacylina-tazobaktam

wankomycyna i piperacylina-tazobaktam są dobrym połączeniem antybiotyków stosowanym u pacjentów w stanie krytycznym z niejasnym źródłem zakażenia, posocznicy lub wstrząsu septycznego., Empiryczna antybiotykoterapia powinna być rozpoczęta jak najwcześniej i powinna obejmować wszystkie prawdopodobne patogeny. Jeśli to możliwe, uzyskać posiewy krwi i inne odpowiednie kultury przed rozpoczęciem leków, ale jeśli pacjent jest chory, zapewnić szerokie spektrum pokrycia pierwszy. Schemat można modyfikować w oparciu o specyficzny patogen pokazany na hodowlach i raporty wrażliwości, jeśli są dostępne(dotyczy to bardziej OIOM/piętro). Decyzja o kontynuacji empirycznego leczenia przeciwdrobnoustrojowego powinna opierać się zarówno na ocenie klinicznej, jak i wynikach hodowli., W miarę możliwości antybiotyki o bardzo szerokim spektrum działania, takie jak kombinacja Zosyn i wankomycyny, należy zmienić na antybiotyk o węższym spektrum działania, aby zapobiec pojawieniu się opornych organizmów na te bardzo ważne leki.,

należy rozważyć leczenie skojarzone z następującymi schorzeniami:

  1. ciężkie zakażenia wewnątrzbrzuszne: u pacjentów z powikłanymi zakażeniami, szczególnie tych, którzy niedawno przeszli operację wewnątrzbrzuszną, ponieważ są bardziej narażeni na zakażenie MRSA wymagające wankomycyny, a nie tylko na zakażenie gram-ujemne i beztlenowe, które zwykle można leczyć wyłącznie preparatem Zosyn.
  2. bakteriemia związana z obecnością linii wewnątrznaczyniowej: jeśli pacjent jest bardzo chory, neutropenia, posiada linię w obszarze kości udowej, lub w ustawieniu opornych drobnoustrojów., Jeśli pacjent nie jest zbyt chory, niektórzy eksperci mogą początkowo stosować wankomycynę samą.
  3. szpitalne zapalenie płuc: większość ekspertów zgodziłaby się na terapię skojarzoną, zwłaszcza jeśli pacjent jest ciężko chory.
  4. gorączka neutropeniczna: jeśli pacjent jest bardzo chory, a źródło może pochodzić z linii lub źródła skóry, wankomycynę należy dodać do gram-ujemnego leku, takiego jak Zosyn lub Cefepime, aby pokryć MRSA. Jeśli pacjent nie jest poważnie chory i jeśli linia lub źródło skóry nie jest podejrzany, to niektórzy eksperci po prostu użyć Zosyn lub Cefepime bez dodawania wankomycyny.,

Vancomycin/piperacillin-tazobactam coverage

Vancomycin /piperacillin-tazobactam regimen spectrum of activity includes:

–Gram positives: MRSA, strep viridans, strep pneumoniae, beta-hemolytic streptococci, coagulase negative staphylococcus, MSSA, E. Faecalis

–Gram negatives: pseudomonas, Enterobacter spp, serratia spp, proteus spp., klebsiella spp, E. coli, H., Influenzae

–beztlenowce – doustne i brzuszne

-Ten schemat ma wielką penetrację w następujących miejscach: płuca, brzuch, skóra, tkanki miękkie i mocz

kiedy wankomycyna/piperacylina-tazobaktam nie jest odpowiedzią?

uzasadnienie dla terapii skojarzonej obejmuje zapobieganie oporności na pojedynczy środek, leczenie infekcji polimikrobiologicznych, empiryczną terapię pacjentów z obniżoną odpornością i krytycznie chorych oraz stosowanie synergistycznych antybiotyków w leczeniu poważnych, trudnych do wyleczenia infekcji ze względu na stosunkowo oporne organizmy, takie jak zapalenie wsierdzia., Podwójna terapia beta-laktamowa w większości sytuacji nie jest potrzebna. W rzeczywistości, jeśli uważa się za konieczne dodanie drugiego antybiotyku do leku beta-laktamowego, zwykle zaleca się dodanie antybiotyku z innej klasy leków.

zgodnie z programem ochrony przeciwdrobnoustrojowej praktyka podawania dwóch środków na pokrycie beztlenowców (podwójne pokrycie) stanowi 20% interwencji, chociaż praktyka ta nie jest poparta profilami wrażliwości. Jednym z częstych przypadków tego jest w przypadku zakażeń wewnątrzbrzusznych., Zgodnie z wytycznymi Infectious Disease Society of America (IDSA) piperacylina-tazobaktam jest odpowiednia w monoterapii, ponieważ ma doskonałe gram-ujemne i beztlenowe pokrycie. Wyjątkiem od tego są zakażenia wewnątrzbrzuszne wtórne do etiologii dróg żółciowych (np. zapalenie dróg żółciowych), w którym to przypadku zaleca się dodanie metronidazolu.

w przypadku organizmów gram-ujemnych karbapenem sam w sobie zwykle zapewnia bardzo skuteczne pokrycie, w tym pokrycie przed organizmami wytwarzającymi beta-laktamazę o rozszerzonym spektrum działania (ESBL)., Karbapenemy mają również doskonałe pokrycie dla większości organizmów beztlenowych i Gram-dodatnich. Cefalosporyny trzeciej i czwartej generacji mają doskonałe pokrycie gram-ujemne, podobnie jak aztreonam. Jednak w przypadku zagrażających życiu zakażeń drobnoustrojami gram-dodatnimi, które mogą być oporne na antybiotyki beta-laktamowe, w tym MRSA i oporne na pneumokoki, zwykle potrzebna jest wankomycyna. Inne antybiotyki, które mogą być stosowane w leczeniu zagrażających życiu zakażeń wywołanych przez MRSA to Linezolid i Daptomycyna., Bactrim, doksycyklina i klindamycyna mogą być stosowane doustnie w leczeniu mniej poważnych zakażeń nabytych przez społeczność MRSA. Klindamycyna dożylnie może być stosowana jako dodatek do innych antybiotyków (takich jak wankomycyna/pipercylina-tazobaktam)w leczeniu martwiczych zakażeń tkanek miękkich, pomagając w blokowaniu produkcji toksyn.

decyzje o stosowaniu środków przeciwdrobnoustrojowych o szerokim spektrum działania powinny obejmować ocenę kliniczną wraz z szeregiem informacji diagnostycznych, które obejmują między innymi mikrobiologię opartą na hodowli, jeśli są dostępne.,

w ostatnich badaniach można było uniknąć do 12% całkowitych kosztów antybiotyków, gdyby wszystkie recepty były optymalne. W tym badaniu konsultanci ds. chorób zakaźnych oceniali stosowność doboru antybiotyków przy użyciu modyfikacji kryteriów Kunina, które są zbiorem zatwierdzonych kryteriów stosowania antybiotyków. W badaniu tym dokonano przeglądu wyboru antybiotyków zarówno dla pacjentów przyjętych, jak i wypisanych z oddziału ratunkowego. W innym badaniu 29% empirycznego podawania antybiotyków było niewłaściwe u pacjentów chirurgicznych i u pacjentów z urazami., Jeśli chodzi o wskazania, badania zauważyły zwiększony związek między niewłaściwym wyborem antybiotyku a infekcjami otrzewnowymi, moczowymi, związanymi z cewnikiem i krwiobiegiem.

wreszcie, nie należy mówić, że nie wszystkie przyczyny sepsy i wstrząsu septycznego są bakteryjne: lekarz powinien również rozważyć dodanie leków przeciwwirusowych i przeciwgrzybiczych, w stosownych przypadkach.

Wankomycyna/piperacylina-tazobaktam: czego nie obejmuje?,

-enterokoki oporne na wankomycynę

-zakażenia grzybicze, wirusowe i pasożytnicze

-zakażenia nietypowe, w tym choroby wywołane przez: chlamydię, mykoplazmę, legionellę

-organizmy wytwarzające beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum działania (ESBL)-niektóre szczepy Escherichia coli (E. coli) i Klebsiella. Czynnikami ryzyka infekcji organizmem produkującym ESBL są nawracające zapalenie zum, hospitalizacja, instrumentacja dróg moczowych, osoby w podeszłym wieku i bycie mężczyzną.

-infekcja spowodowana ropniem lub zakażoną linią, jeśli nie jest odpowiednio osuszona lub usunięta.,

należy jeszcze raz podkreślić, że Zosyn jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania, który obejmuje wiele organizmów gram-dodatnich, gram-ujemnych (w tym pseudomonas) i beztlenowych. Gdy beztlenowe i pseudomonalne pokrycie nie jest potrzebne, może być lepiej użyć leku takiego jak ceftriakson, który ma doskonałe gram ujemne pokrycie, ale nie ma znaczącej aktywności anty-beztlenowej lub anty-pseudomonalnej. Gdy uważa się, że zakażenie pseudomonas jest obecny, ale nie ma potrzeby pokrycia beztlenowego, wtedy Cefepime może być bardziej odpowiednim wyborem., Tego typu decyzje powinny być podejmowane na podstawie stanu klinicznego pacjenta, możliwego miejsca zakażenia, ryzyka wystąpienia zakażeń szpitalnych nabytych oraz antybiotyków placówki. Wankomycyna ma duży zasięg gram-dodatni i jest szczególnie przydatna w leczeniu ciężkich zakażeń MRSA. Jeśli uważa się, że zakażenie MRSA jest mało prawdopodobne, można zastosować inny antybiotyk o doskonałym pokryciu gram-dodatnim, taki jak penicylina, cefalosporyna lub klindamycyna. Ponownie powinno to być oparte na powyższych rozważaniach.,

jakie są konsekwencje niewłaściwego podania antybiotyku?

-wydłużony czas leczenia antybiotykami

-rozwój organizmów wielolekoopornych (MDR)

-wydłużony czas pobytu w szpitalu

-zwiększony koszt

-działania niepożądane leku: nudności/wymioty, biegunka, wysypka (SJS, TENS itp.), toksyczność nerek i wiele innych

czy piperacylina-tazobaktam jest nefrotoksyczny?

to pytanie było jedną z wielu dyskusji w świecie piany, szczególnie w ostatnim roku., Piperacylina-tazobaktam jest związany z ryzykiem rozwoju AKI., Inne badania również nie wykazały związku z AKI ani konieczności stosowania terapii nerkozastępczej. Chociaż dokładny mechanizm Aki spowodowany beta-laktamami i wankomycyną nie jest znany, najczęstszym proponowanym mechanizmem jest ostre śródmiąższowe zapalenie nerek lub toksyczne działanie na kanaliki nerkowe. Zidentyfikowano cztery niezależne czynniki ryzyka dla AKI.

  • zakażenie Gram-dodatnie
  • posocznica (im większe nasilenie, tym większe ryzyko Aki)
  • podanie dawki nasycającej wankomycyny., Jednak w innym zgłoszeniu początkowe dawkowanie wankomycyny> 20 mg / kg mc. nie wiązało się ze zwiększeniem częstości nefrotoksyczności.
  • podawanie innych leków nefrotoksycznych

sugeruje się, że piperacylina-tazobaktam wiąże się ze zwiększeniem stężenia kreatyniny w wyniku zmniejszenia wydzielania kreatyniny w kanalikach. W retrospektywnej analizie Jensena et. al, zastosowanie piperacyliny-tazobaktamu zostało zidentyfikowane jako przyczyna opóźnionej regeneracji nerek u pacjentów w stanie krytycznym., Co ciekawe, po odstawieniu piperacyliny/tazobaktamu podgrupa szybciej odzyskiwała szybkość przesączania kłębuszkowego.

nadal trwa dyskusja na temat tego, czy piperacylina-tazobaktam jest nefrotoksyczna sama w sobie, czy w połączeniu z wankomycyną, lub Czy chodzi o zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy za pomocą mechanizmu podobnego do trimetoprimu lub probenecydu.

czy Wankomycyna jest nefrotoksyczna?

wielu uważa, że nefrotoksyczność wywołana wankomycyną jest zawyżona., Niedawne badania sugerują, że wankomycyna jest w minimalnym stopniu nefrotoksyczna i ma podobny profil nefrotoksyczny w porównaniu z linezolidem, gdy stosuje się odpowiednie dawkowanie, nawet u pacjentów w stanie krytycznym. Minimalne stężenia wankomycyny w surowicy i czas trwania leczenia są związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nefrotoksyczności. W innych badaniach zidentyfikowano następujące czynniki związane z nefrotoksycznością związaną z wankomycyną.,

  • całkowita dawka dobowa > 4 gramy
  • poziomy Minimalne > 20 mg/L
  • leczenie przekraczające 6 dni
  • jednoczesne stosowanie innych leków nefrotoksycznych
  • istniejąca wcześniej choroba nerek
  • otyłość
  • epizody hipotensyjne
  • ciężka choroba

istnieje również obawa o większe ryzyko ostrego uszkodzenia nerek w przypadku skojarzonego stosowania wankomycyny/piperacyliny-tazobaktamu.

-Wankomycyna/piperacylina-tazobaktam należy stosować rozsądnie w celu ograniczenia powstawania opornych organizmów.,

-wankomycynę należy podawać w przypadku podejrzewanych lub potwierdzonych ciężkich zakażeń MRSA.

– większość zakażeń wewnątrzbrzusznych nie wymaga pokrycia MRSA, chyba że pacjent przeszedł niedawno operację jamy brzusznej lub instrumentację, taką jak wprowadzenie cewnika.

– Ochrona przed pseudomonas i innymi bardzo opornymi organizmami gram-ujemnymi często nie jest potrzebna u pacjentów z niepowikłanymi zakażeniami wewnątrzbrzusznymi, którzy są zdrowi, nie byli niedawno poddawani zabiegom wewnątrzbrzusznym, nie byli ostatnio przyjmowani antybiotykami i nie byli poważnie chorzy.,

–nie zwlekaj z podaniem wankomycyny/piperacyliny-tazobaktamu ciężko chorym pacjentom, gdy źródło zakażenia nie jest znane.

-przed wankomycyną podawać piperacyl-tazobaktam, ponieważ Zosyn ma szerszy zasięg i może być podawany szybciej niż wankomycyna.

-jednoczesne stosowanie wankomycyny i piperacyliny-tazobaktamu może zwiększać częstość występowania ostrego uszkodzenia nerek.

–ważne jest również prawidłowe dawkowanie wankomycyny.

Referencje/Czytaj dalej

Steinman MA, Landefeld CS, Gonzales R., Predictors of wide spectrum antybiotyk przepisujący dla ostrych infekcji dróg oddechowych w dorosłej podstawowej opieki zdrowotnej. JAMA 2003; 289: 719-725

Roumie CL, Halasa NB, Grijalva CG. Trendy w przepisywaniu antybiotyków dla dorosłych w Stanach Zjednoczonych-1995 do 2002. J Gen Intern Med 2005; 20: 697-702

Gonzales R, Malone DC, Maselli JH, Sande MA. Nadmierne stosowanie antybiotyków w ostrych infekcjach dróg oddechowych w Stanach Zjednoczonych. / Align = „Left” / 2001; 33: 757-762

Staphylococcus aureus oporny na wankomycynę-Stany Zjednoczone, 2002., MMWR Mortal Wkly Rep2002; 51:565-567

http://www.fda.gov/ohrms/dockets/dockets/06p0195/06P-0195-EC1-Attach-1.pdf Ostatni dostęp 16 grudnia 2016

[2010-09-09 19: 49] PP. 291-299

http://reference.medscape.com/drug/zosyn-piperacillin-tazobactam-342485#10 Ostatni dostęp 16 grudnia 2016 r.

http://reference.medscape.com/drug/vancocin-vancomycin-342573#10 Ostatni dostęp 16 grudnia 2016 r.

Wang JT, Fang CT, Chen YC, et al: konieczność dawki nasycającej podczas stosowania wankomycyny u krytycznie chorych pacjentów., J Antimicrob Chemother 2001; 47: 246

Truong J, Levkovich BJ, and Padiglione AA: proste podejście do poprawy dawkowania wankomycyny w intensywnej terapii: standaryzowana dawka nasycająca powoduje wcześniejsze poziomy terapeutyczne. Int Med J 2012; 42: 23-29

Dellit TH, Owens RC, McGowan je Jr, Gerding DN, Weinstein RA, Burke JP, Huskins WC, Paterson DL, Fishman NO, Carpenter CF, Brennan PJ, Billeter m, Hooton TM; Infectious Diseases Society of America.; Society for Healthcare Epidemiology of America., Infectious Diseases Society of America i Society for Healthcare Epidemiology of America wytyczne dotyczące opracowania programu instytucjonalnego w celu wzmocnienia zarządzania środkami przeciwdrobnoustrojowymi. / Align = „Left” / 2007 styczeń 15;44(2):159-177

Shallcross LJ, Freemantle N, Nisar S, Ray D. a cross-sectional study of blood cultures and antybiotyc use in patients committed from the Emergency Department: missed opportunities for antimicrobial stewardship. BMC infekują Dis., 2016 Kwi 18;16:166

Solomkin JS, Mazuski JE, Bradley JS, Rodvold KA, Goldstein EJ, Baron EJ, O ' Neill PJ, Chow AW, Dellinger EP, Eachempati SR, Gorbach S, Hilfiker M, May AK, Nathens AB, Sawyer RG, Bartlett JG. Diagnosis and management of complicated intra-abdominal infection in adults and children: guidelines by the Surgical Infection Society and the Infectious Diseases Society of America. / Align = „Left” / 2010 Styczeń 15;50(2):133-64

Mermel LA, Allon M, Bouza E, Craven DE, Flynn P, O ' Grady NP, Raad II, Rijnders BJ, Sherertz RJ, Warren DK., Clinical practice guidelines for the diagnosis and management of intravascular catheter-related infection: 2009 Update by the Infectious Diseases Society of America. / Align = „Left” / 2009 Jul 1;49(1):1-45

Kalil AC, Metersky ML, Klompas M, Muscedere J, Sweeney DA, Palmer LB, Napolitano lm, O ' Grady NP, Bartlett JG, Carratalà J, El Solh AA, Ewig S, Fey PD, File TM Jr, Restrepo MI, Roberts JA, Waterer GW, Cruse P, Knight SL, Brozek JL.,Zarządzanie dorosłymi z szpitalnym nabytym i Respiratorowym zapaleniem płuc: 2016clinicnical practice Guidelines by the Infectious Diseases Society of America and the American Thoracic Society. / Align = „Left” / 2016 Sep 1;63(5):e61-e11

Freifeld AG, Bow EJ, Sepkowitz KA, Boeckh MJ, Ito JI, Mullen CA, Raad II, Rolston KV, Young JA, Wingard JR; Infectious Diseases Society of America. Clinical practice guideline for the use of antimicrobial agents in neutropenic patients with cancer: 2010 update by the infectious diseases society of America. / Align = „Left” / , 2011 Feb 15;52(4): e56-93

Shallcross LJ, Freemantle N, Nisar S, Ray D. a cross-sectional study of blood cultures and antybiotyc use in patients committed from the Emergency Department: missed opportunities for antimicrobial stewardship. BMC infekują Dis. 2016 Kwiecień 18;16(1):166

Ojeniran M, Shouval R, Miskin IN, Moses AE, Shmueli Isr Med Assoc J. 2010 Dec;12(12):742-476

Davies SW, Efird JT, Guidry CA, Hranjec T, Metzger R, Swenson BR, Sawyer RG., Charakterystyka pacjentów chirurgicznych otrzymujących niewłaściwą empiryczną terapię przeciwdrobnoustrojową. J Trauma Acute Care Surg. 2014 Oct;77 (4): 546-554

Kawanami GH, Fortaleza CM. Czynniki predykcyjne niewłaściwości we wnioskach o pozajelitowe środki przeciwdrobnoustrojowe do celów terapeutycznych: badanie w małym Szpitalu Klinicznym w Brazylii. Scand J Infect Dis. 2011; 43 (6-7): 528-535

Edelsberg J, Berger A, Schell S, Mallick R, Kuznik a, Oster G. ekonomiczne konsekwencje niepowodzenia początkowej terapii antybiotykowej u hospitalizowanych dorosłych z powikłanymi zakażeniami wewnątrzbrzusznymi. Modrzewiowy (Modrzewiowy)., 2008; 9 (3): 335-347

Kollef MH, Sherman G, Ward S, Fraser VJ. Nieodpowiednie leczenie przeciwdrobnoustrojowe zakażeń: czynnik ryzyka śmiertelności szpitalnej wśród pacjentów w stanie krytycznym. Klatka piersiowa. 1999; 115 (2): 462-474

Peyko V, Smalley S, Cohen H. prospektywne porównanie ostrego uszkodzenia nerek podczas leczenia skojarzonego Piperacyliną-Tazobaktamem i wankomycyną z leczeniem skojarzonym Cefepimem lub Meropenem i wankomycyną. J Pharm Prat. 2016 Feb 23

Karino S, et al., Epidemiologia ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów przyjmujących jednocześnie wankomycynę i Piperacylinę/tazobaktam: możliwości leczenia przeciwdrobnoustrojowego. Środki Antymikrobowe Chmother. 2016 Kwiecień 11.

Rosini JM, Davis JJ, Muenzer J, Levine BJ, Papas MA, Comer D, Arnold R. wysokie obciążenie pojedynczej dawki wankomycyny nie jest związane ze zwiększoną nefrotoksycznością u pacjentów z sepsą Oddziału Ratunkowego. Acad Emerg Med., 2016 Jun;23(6):744-746

Jensen JU, Hein L, Lundgren B, Bestle MH, Mohr T, Andersen MH, Thornberg KJ, Løken J, Steensen m, Fox z, Tousi H, Søe-Jensen P, Lauritsen AØ, Strange DG, Reiter N, Thormar K, FJELDBORG PC, Larsen KM, Drenck NE, Johansen ME, Nielsen LR, Ostergaard C, Kjær J, grarup j, Lundgren JD; procalcitonin and survival study (Pass) Group. Niewydolność nerek związana z antybiotykami o szerokim spektrum działania u pacjentów w stanie krytycznym: drugorzędowy punkt końcowy wynika z randomizowanego badania 1200 pacjentów. BMJ Open. 2012 Mar 11;2(2):e000635

Moffett BS, Kim s, Edwards M., Nefrotoksyczność wankomycyny może być zawyżona. J Pediatr. 2011 maj;158(5):865-866

Hanrahan TP, Harlow G, Hutchinson J, Dulhunty JM, Lipman J, Whitehouse T, Roberts JA. Nefrotoksyczność związana z wankomycyną w krytycznie chorych: retrospektywna analiza regresji wielowymiarowej. Crit Care Med. 2014 Dec;42 (12): 2527-36

Mergenhagen KA, Borton AR. Nefrotoksyczność wankomycyny: przegląd. J Pharm Prat. 2014 Grudzień;27(6): 545-553

Hellwig TR, Hammerquist R, Loecker B, et al., Retrospektywna ocena częstości występowania ostrej niewydolności nerek wywołanej przez wankomycynę i (lub) piperacyl-tazobaktam. Crit Care Med 2011: 39 (supp) 301