opis: czerwonobrzuchy są dość duże-30-48 cali (76-122 cm)-węże półwodne. Są zwykle Ciemnobrązowe, jasnobrązowe lub szare z jasnopomarańczowym do żółtawego, niepatrzonym spodem. Młode są jasnobrązowe do różowawych z ciemnymi plamami na grzbiecie, naprzemiennie z Plamami wzdłuż boków. Gdy jest młody, gatunek ten bardzo przypomina wodniaki paskowane (N. sipedon i N., fasciata), ale nadal może być różnicowana przez niepatrzony brzuch. Wzór młodzieńczy zanika wraz z wiekiem, a grzbiet dorosłych zwykle wydaje się gładki. Samice są większe od samców, ale mają stosunkowo krótsze ogony. Łuski są karbowane, a łuska odbytowa podzielona.
zasięg i siedlisko: Nerodia erythrogaster występuje na całej równinie przybrzeżnej Południowo-Wschodniej i w niektórych obszarach dolnego Piemontu, ale nie występuje na półwyspie Floryda. Występują w większości naszego regionu, ale nie występują w regionach górskich i południowo-wschodniej Gruzji., Występują w jeziorach, potokach, rzekach, mokradłach i bagnach, a także w pobliżu wody.
zwyczaje: czerwonobrzuchy żerują głównie na płazach, ale zjadają także ryby. Ponieważ Płazy stanowią większość diety, czerwonobrzuchy mają tendencję do żerowania na tymczasowych mokradłach, ponieważ te siedliska są miejscami lęgowymi dla płazów. Utrata tych terenów podmokłych z powodu działalności człowieka prawdopodobnie będzie miała wpływ zarówno na Płazy, jak i na czerwonobrzuchy., Ten gatunek jest znacznie bardziej naziemny niż inne wodniaki w naszym regionie i często widuje się je na skrzyżowaniach dróg w deszczowe letnie noce. Można je również zaobserwować wygrzewając się na kłódkach lub zacięciach w rzekach lub cyprysowych bagnach. Co ciekawe, gatunek ten często ucieka na ląd, gdy się zbliży, podczas gdy inne wodniaki zazwyczaj biorą się do wody.
status ochrony: węże te są uważane za powszechne w naszym regionie i nie są chronione na całej jego części. Gatunek ten jest objęty ochroną w całym stanie Georgia. Jeden podgatunek „N. erythrogaster”, „copperbelly waternake” (N. e., neglecta), zmniejszyła się na Środkowym Zachodzie i jest chroniona.
2004. North American Waternakes: A Natural History. University of Oklahoma Press. Norman, OK.
Autor: Emily Rogers, University of Georgia-red. J. D. Willson