CIS, dowolne drzewo lub krzew z rodzaju Taxus (rodzina Taxaceae), około ośmiu gatunków ozdobnych wiecznie zielonych roślin, rozmieszczonych na całej półkuli północnej. Inne drzewa nazywane cisem, ale nie w tym rodzaju, to CIS śliwkowy, CIS Książęcy Albert (patrz: Podocarpaceae) i cis śmierdzący. Dwa gatunki są zawsze krzewiaste, ale inne mogą stać się drzewami do 25 metrów (około 80 stóp) wysokości. Cisy mają bogate, ciemnozielone liście. Gałęzie są wyprostowane lub rozłożyste i są ściśle pokryte spłaszczonymi, liniowymi liśćmi o długości około 1/2 do 3 centymetrów (około 1/5 do 1 1/5 cala)., Liście mają dwa żółtawe lub szarawo-zielone pasma wzdłuż spodu. Są przymocowane spiralnie wokół gałęzi, ale z powodu skręcenia u ich podstaw, wydają się rosnąć w dwóch rzędach wzdłuż boków gałęzi. Struktury rozrodcze, małe, zaokrąglone, łuskowate i conelike na roślinach zawierających pyłek i minutowe, zielone i samotne na roślinach zawierających owule, znajdują się między łodygą a łodygą. Nasiona są zwykle samotne, zrośnięte na końcach krótkich gałęzi. W miarę dojrzewania nasiona są otoczone mięsistym, czerwonym otworem w kształcie kubka., Liście i nasiona, ale nie arils, zawierają trujący alkaloid, czasami śmiertelne dla zwierząt gospodarskich.
Rudolf Schmid
wiele form ogrodniczych i kultywarów cisów różni się przede wszystkim nawykiem wzrostu. Cisy rosną powoli, ale są długowieczne i tylko umiarkowanie podatne na ataki szkodników.,
Drewno Cisowe jest twarde, drobnoziarniste i ciężkie, z białym lub kremowym drzewem bieli i bursztynowym do brązowego drewna sercowego. Tarcica była kiedyś popularna w szafkach, narzędziach i łukach łukowych; jest używana bardziej dziś do rzeźbionych artykułów i toczników. Kora niektórych gatunków, zwłaszcza CIS pacyficzny (T. brevifolia), zawiera ilości taksolu alkaloidowego, który okazał się skuteczny w leczeniu niektórych rodzajów raka.