część 2
ponieważ coraz więcej lekarzy zrozumiało potrzebę oceny czynności tarczycy w oparciu o to, co dzieje się na poziomie komórkowym, wzrosło zapotrzebowanie na testowanie odwrotnego T3 (rT3), hormonu określanego czasem jako „hormon hibernacji”.,”Jednak, istnieje również wiele zamieszania o tym, jak to pasuje do obrazu funkcji tarczycy, i kontrowersje dotyczące tego, czy istnieje przydatność kliniczna dla tego testu u pacjentów cierpiących na objawy zaburzenia równowagi tarczycy.
„hormon hibernacji”, który nie jest
technicznie termin „hormon hibernacji” jest nieodpowiedni do opisu odwrotnego T3., Odwrotna T3 może być podwyższona w warunkach związanych ze zmniejszeniem tempa metabolizmu, w szczególności głodu, ekstremalnego ograniczenia węglowodanów, przewlekłej niewydolności serca i zespołu choroby nie tyreoidalnej (zwanego również „zespołem chorego na euthyroidę” lub „zespołem niskiego T3”) u pacjentów w stanie krytycznym, bardzo starszych pacjentów, przewlekłego stresu, zawału mięśnia sercowego i przewlekłych stanów zapalnych., W tych przypadkach wzrost rT3 jest konsekwencją, a nie przyczyną, zmian w wewnątrzkomórkowym metabolizmie hormonów tarczycy kierowanych przez enzymy dejodynazy, na których względną aktywność wpływa sam stan.
Co To jest Reverse T3? Odwrotna T3 (3,3′, 5 ' -trijodotyronina, rT3) jest biologicznie nieaktywnym metabolitem tyroksyny (T4) powstałym w wyniku selektywnej dejodynacji; aktywny hormon tarczycy T3 powstaje przez usunięcie atomu jodu w pierścieniu zewnętrznym T4, podczas gdy rT3 powstaje przez usunięcie atomu jodu w pierścieniu wewnętrznym T4.,
względne ilości każdego z nich są określane przez aktywność odpowiednich enzymów dejodynazowych, które są regulowane przez czynniki hormonalne i odżywcze oraz warunki fizjologiczne.
czy rT3 naprawdę spowalnia metabolizm?
często w artykułach publikowanych w Internecie, ale nie w recenzowanych artykułach, stwierdza się, że rT3 blokuje lub” przeszkadza ” jądrowym receptorom tarczycy. Jądrowe receptory tarczycy są miejscami działania, w których główny aktywny hormon tarczycy, T3, wywiera swoje działanie w celu napędzania metabolizmu komórkowego i utrzymania temperatury ciała., Nie ma wiarygodnych dowodów naukowych na to, że rT3 w ogóle wchodzi do jądra komórki, a większość literatury naukowej wyraźnie stwierdza, że rT3 nie wiąże się z receptorem tarczycy i nie ma znanej aktywności transkrypcyjnej. Wiadomo jednak, że ma silną aktywność w cytoplazmie jako inicjator polimeryzacji aktyny w astrocytach w mózgu . Jest to pośredniczone w sposób pozagenomiczny poprzez wiązanie się z bardzo specyficznym receptorem tarczycy, który istnieje tylko w przedziale pozagenomicznym., Polimeryzacja aktyny jest ważna dla struktury i ruchliwości komórek, a szczególnie ważna dla normalnego rozwoju mózgu.
na co wskazują wysokie poziomy rT3 w stosunku do T3?
każda interpretacja względnych poziomów T3 i rT3 musi uwzględniać wszystkie czynniki wpływające na aktywność wszystkich trzech dejodinaz., Jak wyjaśniono w części 1, reaktywacja dejodinazy D3 i redukcja dejodinazy D1 przyczyniają się zarówno do zwiększonego tworzenia rT3, jak i zmniejszonego klirensu rT3, jednocześnie zmniejszając syntezę T3 z T4, więc warunki wpływające na ekspresję D1 i D3 w ten sposób mają głęboki wpływ na krążące poziomy T3 i rT3 oraz stosunek T3/rT3. W związku z tym stwierdzono, że stosunek T3/rT3 ma pewną wartość w ocenie rokowania u ciężko chorych lub bardzo starszych pacjentów ., Obecnie nie ma dowodów na kliniczne podstawy stosowania tego wskaźnika w rutynowej ocenie czynności tarczycy.
niektóre obserwowane zwiększenie stężenia rT3 w surowicy w obecności egzogennej tyroksyny jest trudne do interpretacji i może zależeć od zastosowanego oznaczenia. T4 może reagować krzyżowo w testach immunologicznych dla rT3, powodując fałszywy wzrost rT3, gdy T4 jest wysoki; bardziej wiarygodne testy dla rT3 są wykonywane przy użyciu chromatografii cieczowej/tandemowej spektrometrii mas (LC-MS / MS)., Badanie z udziałem pacjentów z eutroidą otrzymujących tyroksynę sugerowało, że obserwowany wzrost rT3 był wynikiem zwiększonej dostępności substratu do inaktywacji obwodowej T4 . U pacjentów w podeszłym wieku może wystąpić adaptacyjna odpowiedź na zmniejszenie nadczynności tarczycy na poziomie tkanek lub może wystąpić pewien rodzaj choroby nie tyreoidalnej, w wyniku której następuje reaktywacja D3, w obu przypadkach skutkująca zwiększoną inaktywacją T4 poprzez konwersję do rT3; dlatego sugerowano, że starsi pacjenci z niedoczynnością tarczycy mogą wymagać niższych dawek zastępczych T4 .,
