Amerykańskie Stowarzyszenie urologiczne (AUA) zwołało panel dotyczący najlepszych praktyk dotyczących bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego, aby sformułować oświadczenia i zalecenia dotyczące oceny bezobjawowych mikrohematurii u dorosłych. Zalecana definicja krwiomoczu mikroskopowego to trzy lub więcej krwinek czerwonych na duże pole mikroskopowe w osadzie moczowym z dwóch z trzech prawidłowo zebranych próbek moczu., Definicja ta odpowiada za pewien stopień krwiomoczu u zdrowych pacjentów, a także przerywany charakter krwiomoczu u pacjentów z nowotworami urologicznymi. Bezobjawowe krwiomocz mikroskopowy ma przyczyny, począwszy od drobnych ustaleń, które nie wymagają leczenia do bardzo istotnych, zagrażających życiu zmian. Z tego względu AUA zaleca przeprowadzenie odpowiedniej oceny nerkowej lub urologicznej u wszystkich pacjentów z bezobjawowym mikroskopowym krwiomoczem, którzy są zagrożeni chorobą urologiczną lub pierwotną chorobą nerek., W chwili obecnej nie ma konsensusu co do tego, kiedy należy wykonać badanie krwiomoczu mikroskopowego w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej, a badanie przesiewowe nie zostało uwzględnione w niniejszym raporcie. Jednak raport AUA sugeruje, że wywiad i badanie fizykalne pacjenta powinny pomóc lekarzowi zdecydować, czy badania są odpowiednie.

krew w moczu (krwiomocz) może pochodzić z dowolnego miejsca wzdłuż dróg moczowych i, czy to poważne lub mikroskopowe, może być oznaką poważnej choroby podstawowej, w tym nowotworu złośliwego. Literatura zgadza się, że krwiomocz brutto wymaga dokładnej oceny diagnostycznej.,1 natomiast, mikroskopowe krwiomocz jest przypadkowym stwierdzeniem i czy lekarze powinni badać krwiomocz u pacjentów bezobjawowych pozostaje kwestią sporną. Żadna większa organizacja obecnie nie zaleca badań przesiewowych pod kątem mikroskopowego krwiomoczu u bezobjawowych dorosłych, mimo że rak pęcherza moczowego jest najczęściej wykrywanym nowotworem złośliwym u takich pacjentów.2

Amerykańskie Stowarzyszenie urologiczne (AUA) zwołało Panel ds. polityki najlepszych praktyk w celu sformułowania zaleceń dotyczących oceny pacjentów z bezobjawową mikrohematurią., Panel nie zawiera zaleceń dotyczących rutynowych badań przesiewowych w kierunku krwiomoczu mikroskopowego. Zalecenia opierają się na obszernym przeglądzie literatury i opinii ekspertów członków panelu. Oprócz urologów w skład panelu Wielospecjalistycznego wchodził Lekarz rodzinny, nefrolog i radiolog. Finansowanie wspierające działania panelowe zapewniała UA. Streszczenie zaleceń przedstawiono w tym artykule; pełny tekst zostanie opublikowany w urologii.,3,4

wstępne oznaczanie krwiomoczu mikroskopowego powinno być oparte na badaniu mikroskopowym osadu moczu ze świeżo opróżnionej, czystej próbki moczu w połowie strumienia.

hematurię można zmierzyć ilościowo za pomocą jednej z następujących metod: (1) określenie liczby czerwonych krwinek na mililitr wydalanego moczu (Liczba komór), (2) bezpośrednie badanie odwirowanego osadu moczowego (liczba osadów) lub (3) pośrednie badanie moczu za pomocą dipsticka (najprostszy sposób wykrywania mikroskopowego krwiomoczu)., Biorąc pod uwagę ograniczoną specyficzność metody dipstick (65 procent do 99 procent dla dwóch do pięciu czerwonych krwinek na pole mikroskopowe o dużej mocy), jednak wstępne stwierdzenie mikroskopowego krwiomoczu metodą dipstick powinno być potwierdzone mikroskopową oceną osadu moczowego.5-8

zalecana definicja krwiomoczu mikroskopowego to trzy lub więcej krwinek czerwonych na pole o dużej mocy w mikroskopowej ocenie osadu moczowego z dwóch z trzech prawidłowo zebranych próbek moczu., Aby uwzględnić okresowe pozytywne wyniki badań krwiomoczu u pacjentów z nowotworami urologicznymi,6, 9 jedna grupa badaczów10 zaproponowała, aby pacjenci z więcej niż trzema krwinkami czerwonymi na pole O Dużej Mocy z dwóch z trzech prawidłowo pobranych próbek moczu byli traktowani jako pacjenci z mikrohematurią, a zatem powinni być odpowiednio oceniani. Jednak przed podjęciem decyzji o odroczeniu oceny u pacjentów z jedną lub dwiema krwinkami czerwonymi na pole o dużej mocy należy wziąć pod uwagę czynniki ryzyka wystąpienia istotnej choroby(Tabela 1).,4 pacjenci wysokiego ryzyka powinni być rozważeni do pełnej oceny urologicznej po prawidłowo wykonanej analizie moczu, dokumentującej obecność co najmniej trzech krwinek czerwonych na pole o dużej mocy.,ors dla istotnej choroby u pacjentów z mikroskopowym krwiomoczem

palenie tytoniu

narażenie zawodowe na chemikalia lub barwniki (benzeny lub Aminy aromatyczne)

krwiomocz brutto w wywiadzie

wiek >40 lat

zaburzenia lub choroby urologiczne w wywiadzie

historia objawów podrażnienia

Historia zakażenia układu moczowego

nadużywanie leków przeciwbólowych

historia napromieniowania miednicy

zaadaptowana za zgodą Grossfeld GD, Wolf js, Litwin ms, hricak h, Shuler CL, agerter DC, Carroll p., Ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego u dorosłych: rekomendacje American Urological Association best practice policy. Część II: ocena pacjenta, cytologia, markery, obrazowanie, cystoskopia, ocena nefrologiczna i obserwacja. Urologia 2001; 57(4) (w prasie).,ors dla istotnej choroby u pacjentów z mikroskopowym krwiomoczem

palenie tytoniu

narażenie zawodowe na chemikalia lub barwniki (benzeny lub Aminy aromatyczne)

krwiomocz brutto w wywiadzie

wiek >40 lat

zaburzenia lub choroby urologiczne w wywiadzie

historia objawów podrażnienia

Historia zakażenia układu moczowego

nadużywanie leków przeciwbólowych

historia napromieniowania miednicy

zaadaptowana za zgodą Grossfeld GD, Wolf js, Litwin ms, hricak h, Shuler CL, agerter DC, Carroll p., Ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego u dorosłych: rekomendacje American Urological Association best practice policy. Część II: ocena pacjenta, cytologia, markery, obrazowanie, cystoskopia, ocena nefrologiczna i obserwacja. Urologia 2001; 57(4) (w prasie).

częstość występowania bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego waha się od 0,19% do nawet 21%.

w pięciu badaniach populacyjnych częstość występowania bezobjawowego mikroskopowego krwiomoczu wahała się od 0,19% do 16,1%.,7 różnice w wieku i płci badanych populacji, ilości obserwacji i liczby badań przesiewowych przypadających na jednego pacjenta stanowią ten zakres. U starszych mężczyzn, u których występuje większe ryzyko wystąpienia istotnej choroby urologicznej, częstość występowania bezobjawowego mikroskopowego krwiomoczu wynosiła aż 21 procent.6,9,11–13

pacjenci z bezobjawowym mikroskopowym krwiomoczem, którzy są zagrożeni chorobą urologiczną lub pierwotną chorobą nerek powinni zostać poddani odpowiedniej ocenie. U pacjentów z niskim ryzykiem wystąpienia choroby niektóre elementy oceny mogą zostać odroczone.,

bezobjawowy krwiomocz mikroskopowy ma wiele przyczyn, począwszy od drobnych incydentalnych wyników, które nie wymagają leczenia, do bardzo istotnych zmian, które są natychmiast zagrażające życiu. Dlatego krwiomocz został podzielony na cztery kategorie: zagrażające życiu; istotne, wymagające leczenia; istotne, wymagające obserwacji; i nieistotne1 ,10 (Tabela 2).1

tabela 2
podała przyczyny bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego

Uprawniony nie przyznawał praw do powielania tej pozycji w mediach elektronicznych., Brakujący element znajduje się w oryginalnej wersji drukowanej tej publikacji.

większość badań, w których pacjenci z bezobjawowym krwiomoczem mikroskopowym zostali poddani pełnej ocenie urologicznej (często obejmującej powtarzalną analizę moczu, Posiew moczu, obrazowanie górnych dróg moczowych, cystoskopię i cytologię moczu), obejmowała populacje oparte na skierowaniu. Przyczynę bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego określono u 32% do 100% tych pacjentów.6,9–23

algorytm wstępnej oceny nowo rozpoznanego bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego przedstawiono na rysunku 1.,4 podejście do oceny urologicznej pacjentów bez schorzeń sugerujących pierwotną chorobę nerek przedstawiono na rysunku 2.4

Zobacz/Wydrukuj rysunek

wstępna ocena nowo zdiagnozowanego bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego.

rysunek 1.

wstępna ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego*

zaadaptowana za zgodą Grossfeld GD, Wolf JS, Litwin MS, Hricak H, Shuler CL, Agerter DC, Carroll P., Ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego u dorosłych: rekomendacje American Urological Association best practice policy. Część II: ocena pacjenta, cytologia, markery, obrazowanie, cystoskopia, ocena nefrologiczna i obserwacja. Urologia 2001; 57(4) (w prasie).

wstępna ocena nowo rozpoznanego bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego.

rysunek 1.,

wstępna ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego*

zaadaptowana za zgodą Grossfeld GD, Wolf JS, Litwin MS, Hricak H, Shuler CL, Agerter DC, Carroll P. ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego u dorosłych: the American Urological Association best practice policy recommendations. Część II: ocena pacjenta, cytologia, markery, obrazowanie, cystoskopia, ocena nefrologiczna i obserwacja. Urologia 2001; 57(4) (w prasie).,

Zobacz/Wydrukuj rysunek

Urologiczna ocena bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego.

rysunek 2.

ocena Urologiczna bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego

zaadaptowana za zgodą Grossfeld GD, Wolf JS, Litwin MS, Hricak H, Shuler CL, Agerter DC, Carroll P. ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego u dorosłych: zalecenia American Urological Association best practice policy., Część II: ocena pacjenta, cytologia, markery, obrazowanie, cystoskopia, ocena nefrologiczna i obserwacja. Urologia 2001; 57(4) (w prasie).

Urologiczna ocena bezobjawowego krwiomoczu mikroskopowego.

rysunek 2.

ocena Urologiczna bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego

zaadaptowana za zgodą Grossfeld GD, Wolf JS, Litwin MS, Hricak H, Shuler CL, Agerter DC, Carroll P. ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego u dorosłych: zalecenia American Urological Association best practice policy., Część II: ocena pacjenta, cytologia, markery, obrazowanie, cystoskopia, ocena nefrologiczna i obserwacja. Urologia 2001; 57(4) (w prasie).

obecność istotnej białkomoczu, erytrocytów lub niewydolności nerek lub przewaga dysmorficznych krwinek czerwonych w moczu powinna skłonić do oceny choroby miąższu nerek lub skierowania do nefrologa.

znaczna białkomocz jest definiowana jako całkowite wydalanie białka większe niż 1000 mg na 24 godziny (1 g na dobę) lub większe niż 500 mg na 24 godziny (0.,5 g na dobę), jeśli wydalanie białka jest trwałe lub wzrasta lub jeśli inne czynniki sugerują obecność choroby miąższu nerek. W przypadku braku masywnego krwawienia całkowite wydalanie białka powyżej 1000 mg na 24 godziny jest mało prawdopodobne i powinno skłonić do dokładnej oceny lub skierowania na leczenie nefrologiczne24 (rycina 2).4

rzuty czerwonych krwinek są praktycznie patognomoniczne dla krwawienia kłębuszkowego. Niestety, są one stosunkowo niewrażliwym markerem. Dlatego warto zbadać charakter czerwonych krwinek.,Czerwone krwinki dysmorficzne w moczu wykazują zmienność wielkości i kształtu i zwykle mają nieregularny lub zniekształcony zarys. Takie czerwone krwinki są na ogół pochodzenia kłębuszkowego. Natomiast normalne krwinki czerwone w kształcie pączka są na ogół spowodowane krwawieniem z dolnych dróg moczowych. Dokładne określenie morfologii czerwonych krwinek może wymagać mikroskopii kontrastu fazy odwróconej.

odsetek czerwonych krwinek dysmorficznych wymaganych do sklasyfikowania krwiomoczu jako pochodzenia kłębuszkowego nie został odpowiednio określony., Ogólnie, krwawienie kłębuszkowe jest związane z więcej niż 80 procent dysmorficznych krwinek czerwonych, a krwawienie z dolnych dróg moczowych jest związane z więcej niż 80 procent normalnych krwinek czerwonych.25,26 proc. mieszczące się między tymi przedziałami jest nieokreślone i może reprezentować krwawienie z obu źródeł.

wstępna ocena osadu moczowego zazwyczaj identyfikuje pacjentów z miąższową chorobą nerek (ryc. 1).,Choroba kłębuszkowa jest najbardziej prawdopodobna w tym otoczeniu i może być związana z różnymi chorobami układowymi, w tym toczniem rumieniowatym, zapaleniem naczyń, nowotworami złośliwymi i zakażeniami, takimi jak zapalenie wątroby i zapalenie wsierdzia. Choroby kłębuszkowe zlokalizowane na nerkach obejmują membranoproliferacyjne kłębuszkowe zapalenie nerek, nefropatię IgA i krescentic kłębuszkowe zapalenie nerek. Ponadto śródmiąższowe choroby nerek, takie jak choroba śródmiąższowa indukowana lekami lub nefropatia przeciwbólowa, mogą być związane z krwiomoczem. Jeśli ogólnoustrojowe przyczyny nie są identyfikowane, biopsja nerki jest zwykle zalecane.,

u pacjentów z mikroskopowym krwiomoczem, negatywną wstępną oceną urologiczną i brakiem dowodów krwawienia kłębuszkowego uważa się izolowany krwiomocz. Chociaż wielu takich pacjentów może mieć strukturalne zaburzenia kłębuszkowe, wydają się mieć niskie ryzyko postępującej choroby nerek. Tak więc rola biopsji nerki w tym ustawieniu nie została określona. Niemniej jednak, ze względu na ograniczone dane dotyczące obserwacji, pacjenci ci powinni być obserwowani w celu wykrycia nadciśnienia, niewydolności nerek lub białkomoczu.,

u pacjentów bez czynników ryzyka pierwotnej choroby nerek należy wykonać pełną ocenę urologiczną.

pełna ocena urologiczna krwiomoczu mikroskopowego obejmuje wywiad i badanie fizykalne, analizę laboratoryjną i obrazowanie radiologiczne górnych dróg moczowych, a następnie badanie cystoskopowe pęcherza moczowego (ryc. 2).W niektórych przypadkach może być również wykonana ocena cytologiczna złuszczonych komórek w próbce moczu., Jeśli dokładna historia sugeruje potencjalną” łagodną ” przyczynę mikroskopijnego krwiomoczu (ryc. 1), 4 pacjent powinien poddać się powtórnej analizie moczu 48 godzin po zaprzestaniu aktywności (tj. miesiączka, intensywne ćwiczenia, aktywność seksualna lub uraz).W przypadku ustąpienia krwiomoczu nie jest konieczna dodatkowa ocena. Pacjenci z uporczywym krwiomoczem wymagają oceny.

u kobiet należy wykonać badania cewki moczowej i pochwy, aby wykluczyć miejscowe przyczyny mikroskopowego krwiomoczu. Cewnikowana próbka z moczu jest wskazana, jeśli próbka z czystego połowu nie może być wiarygodnie uzyskana (i.,e., z powodu zanieczyszczenia pochwy lub otyłości). U mężczyzn nieobrzezanych napletek powinien być wycofany w celu odsłonięcia żołędzi prącia, jeśli to możliwe. Jeśli stulejka jest obecny, cewnikowane próbki moczu mogą być wymagane.

analiza laboratoryjna rozpoczyna się od kompleksowego badania moczu i osadu moczowego. Należy określić liczbę czerwonych krwinek na pole o dużej mocy. Ponadto należy zauważyć obecność dysmorficznych krwinek czerwonych lub rzutów krwinek czerwonych., Mocz należy również zbadać pod kątem obecności i stopnia białkomoczu oraz objawów zakażenia dróg moczowych. Pacjenci z zakażeniem dróg moczowych powinni być odpowiednio leczeni, a badanie moczu powinno być powtórzone sześć tygodni po leczeniu.Jeśli krwiomocz ustąpi podczas leczenia, nie jest konieczna dodatkowa ocena. Należy zmierzyć stężenie kreatyniny w surowicy. Pozostałe badania laboratoryjne powinny być kierowane przez konkretne ustalenia historii, badania fizykalnego i moczu.,

nowotwory układu moczowo-płciowego, będące przedmiotem badania cytologicznego, są najczęściej wykrywanymi nowotworami złośliwymi u pacjentów z mikroskopowym krwiomoczem.

cytologię moczu zaleca się u wszystkich chorych, u których występują czynniki ryzyka raka przejściowokomórkowego (Tabela 1).4 Badanie to może być przydatnym uzupełnieniem cystoskopowej oceny pęcherza moczowego, szczególnie w oznaczaniu raka in situ. U pacjentów z bezobjawowym krwiomoczem mikroskopowym, u których nie występują czynniki ryzyka raka przejściowokomórkowego, można zastosować cytologię moczu lub cystoskopię., W przypadku wybrania cytologii i identyfikacji komórek nowotworowych lub atypowych/podejrzanych konieczna jest cystoskopia, ponieważ obecność krwiomoczu jest istotnym czynnikiem ryzyka nowotworu u takich pacjentów.

kilka niedawno zidentyfikowanych markerów moczu zostało przebadanych pod kątem wczesnego wykrywania raka pęcherza moczowego.1 obecnie dostępne są niewystarczające dane, aby zalecić ich rutynowe stosowanie w ocenie pacjentów z mikroskopowym krwiomoczem. Konieczne są dalsze badania w celu określenia roli tych markerów w ocenie diagnostycznej takich pacjentów.,

urografia dożylna, ultrasonografia i tomografia komputerowa służą do oceny układu moczowego u pacjentów z mikroskopowym krwiomoczem. Z powodu braku danych o wpływie, wytyczne obrazowania oparte na dowodach nie mogą być sformułowane.

u pacjentów z mikroskopowym krwiomoczem obrazowanie może być wykorzystane do wykrycia raka nerkowokomórkowego, raka przejściowokomórkowego w układzie miedniczkowo-moczowodowym lub moczowodu, kamicy moczowej i zakażenia nerek. W tabeli 34 przedstawiono sposoby obrazowania stosowane do oceny układu moczowego.,28-31 urografia dożylna (IVU) tradycyjnie była modalnością wyboru do obrazowania dróg moczowych, a wielu nadal uważa, że jest to najlepsze wstępne badanie do oceny mikrohematurii. Jednak IVU sam w sobie ma ograniczoną czułość w wykrywaniu małych mas nerkowych. W przypadku wykrycia masy przez IVU konieczna jest dalsza charakterystyka zmiany za pomocą ultrasonografii, tomografii komputerowej (CT) lub rezonansu magnetycznego (MRI), ponieważ IVU nie może odróżnić masy ciała stałego od masy torbielowatej.,s porównywalne z rezonansu magnetycznego tomografią, ale bardziej szeroko dostępne i mniej kosztowne

Najlepsza metoda do oceny kamieni moczowych, nerek i периренальных zakażeń i związanych z nimi powikłań

Czułość od 94% do 98% do wykrywania kamieni nerkowych, w porównaniu z 52% do 59% dla identyfikacji kamieni nerkowych. śródżylna урография i 19% dla ультрасонографии

Adaptacja za zgodą Grossfeld GD, Wolf JS, Litwin MS, Hricak H, Shuler CL, Agerter DC, Carroll P., Ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego u dorosłych: rekomendacje American Urological Association best practice policy. Część II: ocena pacjenta, cytologia, markery, obrazowanie, cystoskopia, ocena nefrologiczna i obserwacja. Urologia 2001; 57(4) (w prasie).,s porównywalne z rezonansu magnetycznego tomografią, ale bardziej szeroko dostępne i mniej kosztowne

Najlepsza metoda do oceny kamieni moczowych, nerek i периренальных zakażeń i związanych z nimi powikłań

Czułość od 94% do 98% do wykrywania kamieni nerkowych, w porównaniu z 52% do 59% dla identyfikacji kamieni nerkowych. śródżylna урография i 19% dla ультрасонографии

Adaptacja za zgodą Grossfeld GD, Wolf JS, Litwin MS, Hricak H, Shuler CL, Agerter DC, Carroll P., Ocena bezobjawowej krwiomoczu mikroskopowego u dorosłych: rekomendacje American Urological Association best practice policy. Część II: ocena pacjenta, cytologia, markery, obrazowanie, cystoskopia, ocena nefrologiczna i obserwacja. Urologia 2001; 57(4) (w prasie).

CT jest najlepszym sposobem obrazowania do oceny kamieni moczowych, infekcji nerek i okołonerkowych oraz związanych z nimi powikłań. W celu wykrycia raka przejściowokomórkowego w nerce lub moczowodzie IVU jest lepszy od ultrasonografii., Urografia CT z uciskiem brzusznym skutkuje wiarygodnym zmętnieniem układu zbierającego, porównywalnym do uzyskanego w przypadku IVU. Odnotowano wysokie wskaźniki wykrywalności raka przejściowokomórkowego na obrazach CT ze wzmocnieniem kontrastowym, ale badania nie oferują analizy statystycznej.31,32 obecnie nie ma badań porównujących skuteczność różnych metod diagnostyczno-obrazowych w wykrywaniu raków przejściowych w górnych drogach moczowych., Pyelografia wsteczna jest uważana za najlepsze podejście obrazowe do wykrywania i charakteryzowania nieprawidłowości moczowodu, ale ta ogólna opinia nie jest oparta na dowodach.

brak danych wskazujących na wpływ IVU, ultrasonografii, CT lub MRI na leczenie pacjentów z mikroskopowym krwiomoczem. Dlatego nie można sformułować wytycznych dotyczących obrazowania opartych na dowodach., IVU pozostaje obecnie wstępną oceną wyboru do obrazowania górnych dróg oddechowych u pacjentów z mikrohematurią z kilku powodów: (1) Technologia jest standaryzowana, (2) poprzednia seria badająca pacjentów z mikrohematurią została oparta na tej modalności, (3) wskaźnik pominiętych diagnoz jest niski, gdy IVU następuje odpowiednie badania i (4) IVU jest tańszy niż CT w większości ośrodków. Jednak zaletą CT nad IVU jest to, że CT ma najwyższą skuteczność w zakresie możliwych podstawowych patologii i skraca czas trwania prac diagnostycznych.,

Jeśli TK zostanie wybrany jako wstępne badanie górnych dróg oddechowych, protokół obrazowania powinien być dostosowany do celów diagnostycznych, takich jak wykluczenie kamicy moczowej i nowotworu nerki. Ct urografia spirala (helical) jest korzystne, jeśli technologia jest dostępna. Nie jest wymagany doustny ani doodbytniczy środek kontrastowy. Protokół CT powinien zaczynać się od skanowania bezkontrastowego. Jeśli badanie wykazało kamicę układu moczowego u pacjenta z niskim ryzykiem wystąpienia nowotworu złośliwego (Tabela 1),4 nie jest konieczne dalsze badanie., U wszystkich innych pacjentów, w tym u których nie wykryto kamienia moczowego, należy podać dożylnie środek kontrastowy. CT scout (topogram) lub zwykły film radiografii jamy brzusznej (w zależności od dostępnego sprzętu) można wykonać na końcu badania CT w celu oceny moczowodów i pęcherza w sposób podobny do IVU.

Cystoskopowa ocena pęcherza moczowego (pełna wizualizacja błony śluzowej pęcherza moczowego, cewki moczowej i otworów moczowodowych) jest konieczna, aby wykluczyć obecność raka pęcherza moczowego.,

cystoskopia jako element wstępnej oceny mikroskopowej krwiomoczu zalecana jest u wszystkich dorosłych pacjentów w wieku powyżej 40 lat oraz u pacjentów w wieku poniżej 40 lat z czynnikami ryzyka raka pęcherza moczowego. Dotyczy to pacjentów, u których obrazowanie górnych dróg oddechowych ujawnia potencjalnie łagodne źródło krwawienia. Wydaje się, że cystoskopia wykazuje niski współczynnik u wybranych pacjentów z niskim ryzykiem wystąpienia raka pęcherza moczowego, w tym mężczyzn i kobiet w wieku poniżej 40 lat, bez czynników ryzyka wystąpienia tego nowotworu.,10, 14, 20, 21, 33 u tych pacjentów można odroczyć wstępną cystoskopię, ale należy wykonać cytologię moczu.

wstępna cystoskopia diagnostyczna może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym za pomocą sztywnego lub elastycznego cystoskopu. W porównaniu z cystoskopią sztywną, cystoskopia elastyczna powoduje mniej bólu i wiąże się z mniejszą liczbą objawów po zabiegu.34-36 ponadto, pozycjonowanie i przygotowanie pacjenta są uproszczone, a czas zabiegu jest skrócony.Cystoskopia elastyczna wydaje się być co najmniej równoważna pod względem dokładności diagnostycznej cystoskopii sztywnej; w przypadku niektórych zmian chorobowych (np.,, te przy przedniej szyi pęcherza moczowego), może być lepsza.34,37

ponieważ u niektórych pacjentów z negatywną oceną wstępną w kierunku bezobjawowej mikrohematurii ostatecznie rozwija się istotna choroba urologiczna, wskazana jest pewna forma obserwacji.

chociaż u większości pacjentów z negatywną oceną wstępną w kierunku bezobjawowej mikrohematurii nie rozwija się istotna choroba urologiczna, u niektórych pacjentów tak. W związku z tym wskazana jest pewna forma obserwacji., Ponieważ pojawienie się krwiomoczu może poprzedzić diagnozę raka pęcherza moczowego o wiele lat, 38 taka obserwacja wydaje się szczególnie ważna w grupach wysokiego ryzyka, w tym u pacjentów w wieku powyżej 40 lat oraz osób stosujących tytoń lub narażonych na ryzyko zawodowe.Ze względu na to, że ryzyko wystąpienia zmian zagrażających życiu u pacjentów z negatywną oceną wstępną jest niskie, a dane dotyczące obserwacji u tych pacjentów są rzadkie, zalecenia dotyczące właściwej obserwacji muszą być oparte na konsensusowej opinii, oprócz przeglądu dostępnych danych opartych na literaturze.,

u pacjentów z negatywną oceną wstępną bezobjawowego mikroskopowego krwiomoczu, należy rozważyć powtórzenie badania moczu, cytologię moczu i oznaczanie ciśnienia krwi po 6, 12, 24 i 36 miesiącach. Chociaż cytologia może nie być czułym markerem do wykrywania raka przejściowokomórkowego niskiego stopnia, wykrywa większość nowotworów i raków wysokiego stopnia in situ, szczególnie jeśli test jest powtarzany. Takie zmiany wysokiej jakości są najbardziej prawdopodobne, aby skorzystać z wczesnego wykrywania.,

u pacjentów z uporczywym krwiomoczem, u których istnieje wysoki wskaźnik podejrzenia istotnej choroby podstawowej, może być uzasadnione dodatkowe badanie, w tym powtórne obrazowanie i cystoskopia. W takim przypadku ocena kliniczna lekarza prowadzącego powinna kierować dalszą oceną. Natychmiastowa ponowna ocena urologiczna, z uwzględnieniem cystoskopii, cytologii lub powtarzalnego obrazowania, powinna być wykonana, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów: (1) krwiomocz ogólny, (2) nieprawidłowa cytologia moczu lub (3) drażniące objawy pustki w przypadku braku zakażenia., Jeśli żaden z tych objawów nie wystąpi w ciągu trzech lat, pacjent nie wymaga dalszej kontroli urologicznej. Należy rozważyć dalszą ocenę choroby miąższu nerek lub skierowanie do nefrologa, jeśli utrzymuje się krwiomocz i nadciśnienie tętnicze, białkomocz lub objawy krwawienia kłębuszkowego (erytrocyty, dysmorficzne krwinki czerwone).