Bass – w muzyce najniższa część w teksturze muzycznej wielogłosowej. W polifonii tego rodzaju, która rozkwitła w okresie renesansu, bas tworzył jedną z kilku stosunkowo niezależnych lub kontrapunktowych melodii.
w epoce figured-bass (XVII i początek XVIII w.) Bass dokładny, czyli basso continuo, stanowił „podstawę” dla akompaniamentów granych ze względną swobodą, choć związanych z pewnymi konwencjami, a także skróconymi instrukcjami umieszczonymi w figurach nad basem., W homofonicznych, zasadniczo akordowych stylach muzycznych późniejszych XVIII i XIX wieku bas miał kluczowe znaczenie konstrukcyjne jako najniższa z części, a tym samym fundament harmonii.
w muzyce wokalnej bas jest najniższym głosem męskim, z typowym zakresem od drugiego E poniżej środkowego C do F♯ powyżej; basso profundo jest niski i bogaty, podczas gdy basso cantante („Śpiewający bas”) jest lżejszy i bardziej liryczny. Wśród instrumentów najniższy członek rodziny jest określany jako bas, na przykład dyktafon basowy lub wiolonczela basowa., Najniższy członek rodziny skrzypiec nazywany jest kontrabasem (Q. V.).