to chyba jedno najbardziej zastanawiające pytanie w historii-co spowodowało bezsensowną rzeź, jaką była I wojna światowa? To nie był, jak w drugiej wojnie światowej, przypadek jednego wojownika, który popychał innych do zajęcia stanowiska wojskowego. Nie miał moralnego usprawiedliwienia, że sprzeciwiał się tyranowi.
raczej delikatna, ale toksyczna równowaga sił strukturalnych stworzyła suchą tinder, która została podpalona przez zabójstwo arcyksięcia Franciszka Ferdynanda w Sarajewie., Wydarzenie to wywołało lipcowy kryzys, w wyniku którego główne europejskie mocarstwa spieszyły w kierunku otwartego konfliktu.
m-A-I-n
akronim M-a-I-N jest często używany do analizy wojny – militaryzmu, sojuszy, imperializmu i nacjonalizmu. Jest to uproszczone, ale zapewnia użyteczne ramy.
militaryzm
koniec XIX wieku był erą militarnej konkurencji, szczególnie między głównymi mocarstwami europejskimi. Polityka budowania silniejszego wojska była oceniana w stosunku do sąsiadów, tworząc kulturę paranoi, która wzmogła poszukiwania sojuszy., Był karmiony kulturowym przekonaniem, że wojna jest dobra dla narodów.
Jednak „wyścig morski” nigdy nie był prawdziwym konkursem – Brytyjczycy zawsze utrzymywali morską wyższość. Ale brytyjska obsesja na punkcie dominacji morskiej była silna. Retoryka rządu wyolbrzymiła ekspansjonizm militarny., Prosta naiwność w potencjalnej skali i rozlew krwi Europejskiej wojny uniemożliwiły kilku rządom sprawdzenie ich agresji.
sojusze
sieć sojuszy rozwinęła się w Europie w latach 1870-1914, skutecznie tworząc dwa obozy związane zobowiązaniami do utrzymania suwerenności lub interwencji militarnej – potrójną Ententę i Potrójny Sojusz.
- potrójny sojusz z 1882 roku połączył Niemcy, Austro-Węgry i Włochy.
- potrójna Ententa z 1907 roku połączyła Francję, Wielką Brytanię i Rosję.,
historycznym punktem konfliktu między Austro-Węgrami a Rosją był ich niezgodny interes Bałkański, A Francja miała Głębokie podejrzenia wobec Niemiec zakorzenione w ich klęsce w wojnie 1870 roku.
System sojuszu powstał przede wszystkim dlatego, że po 1870 roku Niemcy, pod rządami Bismarcka, ustanowiły precedens, odrywając od siebie imperialne wysiłki swoich sąsiadów, w celu utrzymania równowagi sił w Europie
imperializm
Imperialna konkurencja również popchnęła kraje do przyjęcia sojuszy. Kolonie były jednostkami wymiany, które można było negocjować bez znaczącego wpływu na biegun metra. Sprowadzili również narody, które w przeciwnym razie nie wejdą w konflikt i porozumienie., Na przykład wojna rosyjsko-japońska (1905) o aspiracje w Chinach przyczyniła się do powstania potrójnej Ententy.
sugerowano, że Niemcy były motywowane imperialnymi ambicjami inwazji na Belgię i Francję. Z pewnością ekspansja imperiów brytyjskich i francuskich, wywołana wzrostem industrializmu i pościgiem za nowymi rynkami, wywołała w Niemczech pewną niechęć i dążenie do krótkiej, przerwanej polityki imperialnej pod koniec XIX wieku.,
jednak sugestia, że Niemcy chcą stworzyć europejskie imperium w 1914 roku, nie jest poparta przedwojenną retoryką i strategią.
nacjonalizm
nacjonalizm był również nowym i potężnym źródłem napięć w Europie. Był związany z militaryzmem i zderzył się z interesami imperialnych mocarstw w Europie. Nacjonalizm stworzył nowe obszary zainteresowania, o które narody mogły konkurować.
na przykład imperium Habsburgów było pogrążone aglomeracji 11 różnych narodowości, z dużych populacji słowiańskich w Galicji i na Bałkanach, których nacjonalistyczne aspiracje były sprzeczne imperialnej spójności. Nacjonalizm na Bałkanach wzbudził również historyczne zainteresowanie Rosji w regionie.,
rzeczywiście, serbski nacjonalizm stworzył przyczynę konfliktu – zabójstwo następcy tronu Austro-Węgierskiego, arcyksięcia Franciszka Ferdynanda.
Iskra: zamach
Ferdynand i jego żona zostali zamordowani w Sarajewie przez Gavrilo Principa, członka bośniackiej nacjonalistycznej organizacji terrorystycznej Czarna Ręka.”Śmierć Ferdynanda, która została zinterpretowana jako produkt oficjalnej polityki Serbskiej, stworzyła kryzys lipcowy – miesiąc dyplomatycznych i rządowych nieporozumień, w którym doszło do dominującego efektu deklaracji wojennych.,
dialog historyczny na ten temat jest rozległy i zniekształcony przez znaczące uprzedzenia. Niejasne i nieokreślone plany lekkomyślnej ekspansji zostały przypisane niemieckiemu przywództwu w bezpośrednim następstwie wojny z klauzulą „winy wojennej”. Przekonanie, że Niemcy są pełne nowych sił, dumne ze swoich umiejętności i chętnie je prezentują, było przesadne.
niemal śmieszna racjonalizacja brytyjskiej władzy imperialnej jako „koniecznej” lub „cywilizacyjnej” nie przekładała się na imperializm niemiecki, który był „agresywny” i ” ekspansjonistyczny.,”Trwa dyskusja historyczna, kto, jeśli ktoś był najbardziej winny.
wina została skierowana na każdego walczącego w jednym momencie, a niektórzy mówili, że wszystkie główne rządy uważane za złotą szansę na zwiększenie popularności w domu.,
Plan Schlieffena można winić za doprowadzenie Wielkiej Brytanii do wojny, skalę wojny można winić Rosję jako pierwszy duży kraj do mobilizacji, wrodzoną rywalizację między imperializmem a kapitalizmem można winić za polaryzację bojowników. „Teoria rozkładu jazdy” AJPA Taylora podkreśla delikatne, bardzo złożone plany związane z mobilizacją, które wywołały pozornie agresywne przygotowania Wojskowe.
każdy punkt ma pewne zalety, ale ostatecznie najbardziej niszczycielskie okazało się połączenie sieci sojuszu z powszechnym, błędnym przekonaniem, że wojna jest dobra dla narodów, a najlepszym sposobem na walkę z nowoczesną wojną był atak. To, że wojna była nieunikniona jest wątpliwe, ale z pewnością pojęcie chwalebnej wojny, wojny jako dobra dla budowania narodu, było silne przed 1914. Pod koniec wojny był już martwy.