Tło notacji D/L
system d/l (nazwany po łacinie dexter i laevus, prawo i lewo) nazwy cząsteczek przez odniesienie ich do cząsteczki aldehydu glicerolowego. Aldehyd glicerolowy jest chiralny, a jego dwa izomery są oznaczone d i l (zwykle pisane małymi literami w opublikowanej pracy)., Niektóre manipulacje chemiczne mogą być wykonywane na glicerolu bez wpływu na jego konfigurację, a jego historyczne zastosowanie w tym celu (być może w połączeniu z jego wygodą jako jednej z najmniejszych powszechnie stosowanych cząsteczek chiralnych) doprowadziło do jego użycia w nomenklaturze. W tym systemie związki są nazywane przez analogię do aldehydu glicerolowego, który ogólnie daje jednoznaczne oznaczenia, ale najłatwiej jest zobaczyć w małych biomolekułach podobnych do aldehydu glicerolowego., Jednym z przykładów jest chiralny aminokwas alanina, który ma dwa izomery optyczne, i są one oznaczone zgodnie z tym, z którego izomeru gliceroaldehydu pochodzą. Z drugiej strony glicyna, aminokwas pochodzący z aldehydu glicerolowego, nie ma aktywności optycznej, ponieważ nie jest chiralna (achiralna).
oznaczenie D/L nie ma związku z ( + )/( − ); nie wskazuje, który enancjomer jest dekstrorotacyjny, a który leworotacyjny., Mówi raczej, że stereochemia związku jest związana z dekstrorotacyjnym lub leworotacyjnym enancjomerem aldehydu glicerotacyjnego-izomer dekstrorotacyjny aldehydu glicerotacyjnego jest w rzeczywistości izomerem D. Dziewięć z dziewiętnastu L-aminokwasów powszechnie występujących w białkach jest dekstrorotacyjnych (przy długości fali 589 nm), A d-fruktoza jest również określana jako lewuloza, ponieważ jest leworotacyjna.