Hoe werken de materialen van een droom samen?
Freud (1900) realiseerde zich dat droominhoud is afgeleid van maar niet identiek is aan het echte leven; daarom stelde hij voor dat er enige transformatie en verbinding moet bestaan tussen deze materialen. Hij stelde dat deze verbindingen niet willekeurig zijn, maar eerder beperkt door iemands onbewuste verlangens, zodanig dat “een droom de vervulling van een wens is” (p. 122)., Hij vond ook dat “onaangename” dromen wijdverbreid lijken dan “aangename” dromen (p. 134), vandaar zijn hypothese dat dromen hun ware doel kunnen verhullen (d.w.z. indirect vervullende wensen). Freud identificeerde daarom twee soorten dromen: manifeste droom en latente droom. Hij verklaarde dat de latente droom de echte droom is, en het doel van droominterpretatie is om het te onthullen.om dit idee verder uit te werken, stelde Freud vier mechanismen voor waardoor latente dromen kunnen worden verduisterd. Condensatie verwijst naar de vermindering en vereenvoudiging van rijke inhoud van latente droom., Verplaatsing verwijst naar een proces dat verschillende aspecten (bijvoorbeeld bestanddelen, intensiteit, betekenis en eigenschappen) van manifeste en latente droom vervangt om ze ongelijksoortig te maken. Symbolen geven aan dat latente droom wordt uitgedrukt door relevante tekens. Secundaire herziening houdt in dat wanordelijke en onsamenhangende droommaterialen beter georganiseerd en redelijk worden gemaakt. Dit mechanisme zorgt ervoor dat een droom zinvol lijkt, maar de gepresenteerde droom is in feite heel anders dan de werkelijke implicatie (Freud, 1900).,
de zelforganisatietheorie van dromen sluit niet aan bij dit gezichtspunt; in plaats daarvan biedt het een ander perspectief op Freuds droomwerk. Volgens deze theorie is de aard van condensatie de fragmentatie van herinneringen tijdens consolidatie, aangezien dit proces belangrijke informatie moet extraheren voor verdere verwerking. Verplaatsing, vanuit dit perspectief, hangt af van de zwakke controle van de slapende hersenen en de hoge mate van vrijheid in droomelementen., In deze toestand ontwikkelt het brein nieuwe verbindingen tussen verschillende elementen; vervolgens combineert het zelforganisatiemechanisme verschillende elementen om een relatief concordant “verhaal” te construeren, dat wordt beschouwd als secundaire Revisie volgens Freuds theorie. Er bestaan geen analoge symbolen in droominhoud omdat de daarin gepresenteerde elementen slechts geheugenfragmenten en andere componenten van informatieverwerking zijn (zie Zhang, 2016). Sommige onderzoekers hebben er ook op gewezen dat droomsymbolen te vergezocht zijn (zie Freud, 1916)., Met andere woorden, dromen zijn geen raadsels om te vertalen (Hartmann, 2010a), en “de manifeste droom is de echte droom” (Jiménez, 2012); Freuds droomwerk bestaat dus niet volgens dit gezichtspunt.
deze positie betekent echter niet dat het zelforganisatiemechanisme geen ondersteuning biedt voor droominterpretatie. Volgens de zelforganisatietheorie is de controle van het slapende brein over fysieke en mentale activiteiten zwakker dan in het wakkere brein (Kahn et al., 2000, 2002)., Zo worden droomelementen gekenmerkt door meer vrijheid dan mentale inhoud wanneer een individu wakker is, waardoor hyperassociativiteit tussen deze componenten mogelijk is (Hartmann, 2010b; Horton and Malinowski, 2015). Daarom kunnen dromen bizarre scènes en “wonderen” presenteren die niet in het echte leven kunnen gebeuren (Zhang, 2016). Toch is deze” wanordelijke toestand ” niet onbeperkt; het zou de hersenfunctie anders kunnen aantasten., Daarom is het zelforganisatiemechanisme noodzakelijk: het zorgt voor een relatief stabiele toestand voor het dromende brein, omdat het een manier kan bieden waarop het systeem geordend gedrag, structuur of patroon van wanorde kan veroorzaken (Haken, 1977; Prigogine and Stengers, 1984; Fingelkurts et al., 2013). Orderparameters of collectieve variabelen zijn cruciaal tijdens dit proces.
de status van een systeem wordt over het algemeen bepaald op basis van vele variabelen die de verschillende aspecten ervan beschrijven., Onder bepaalde omstandigheden zullen de interacties tussen verschillende componenten ervoor zorgen dat het systeem een kritieke toestand bereikt waarbij de meeste van deze variabelen snel verdwijnen. Om het anders te zeggen, weinig variabelen overleven, maar degenen die wel de staat van dit systeem weerspiegelen. Deze variabelen (d.w.z. orderparameters of collectieve variabelen) dienen ook als een onzichtbare hand die de werking en evolutie van het systeem controleert, wat leidt tot de opkomst van een nieuw geordend patroon of gedrag., De vorming van ordeparameters is daarom het belangrijkste kanaal waardoor zelforganisatie met succes kan doorgaan (zie Haken, 1977; Fingelkurts et al., 2013).
emotie is een cruciale factor tijdens de slaap. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat dromen vaak gepaard gaan met emoties, vooral negatieve (bijvoorbeeld Valli et al., 2008; Malinowski en Horton, 2014). Veel onderzoekers hebben een nauwe relatie tussen dromen en emoties geïdentificeerd (bijvoorbeeld Desseilles et al., 2011), zelfs het labelen van emoties onmisbaar voor droomvorming., Bijvoorbeeld, Reiser (1997) opgemerkt dat beelden die dienen als knooppunten in het geheugen van een individu netwerk zijn verbonden door soortgelijke soorten affect, wat aangeeft dat affect speelt een essentiële rol in het geheugen organisatie. Reiser (1997) vermoedde verder dat strong affect tijdens de slaap bestaande beelden oproept die geladen zijn met soortgelijke affect en daarmee relevante eerdere ervaringen activeren om een droom te vormen., Clément (2008) veronderstelde de volgende keten van processen: emoties in slaap worden geactiveerd en combineren tot verschillende emotionele scripts, die vervolgens dienen als sjablonen en een reeks beelden repliceren om uiteindelijk een droomverhaal te construeren. Hartmann (2010b) stelde dat combinaties van droomelementen niet willekeurig zijn, maar eerder worden geleid door emotie; daarom zijn dromen nuttig voor het opbouwen en herbouwen van het emotionele geheugensysteem van een individu. Kortom, emoties spelen waarschijnlijk de rol van ordeparameters: ze controleren en begeleiden combinaties van droomelementen., Emoties kunnen daarom dienen als springplank in het begrijpen van dromen. Bijvoorbeeld, misschien traumatische ervaringen vormen een kernthema van de dromen van een patiënt, suggereert een weg voor verdere behandeling.