Tolkien was daarom geen’ professionele ‘ witer in die precieze zin, maar zijn werk als geleerde was nauw verbonden met zijn schrijven, en vice versa. Hij werkte onvermoeibaar voor de universiteit en zijnstudenten, produceerde moderne edities van middeleeuwse teksten, en brak nieuwe academicground met baanbrekende research papers, al die tijd het opvoeden van een gezin van vier.,Maar, het stelen van (naar eigen goeddunken) tijd hier en daar ‘van tijd al verpand’, schreef hij duizenden pagina ‘ s over de wereld die voortkwam uit de talen die hij nooit ophield uit te vinden en te ontwikkelen. Tolkiens fictieve productie kan dus ook worden beschouwd als een vorm van filologie.was J. R. R. Tolkien in zijn eigen tijd succesvol als auteur?
dit hangt natuurlijk af van hoe we succes definiëren! Maar als we “fame and fortune” bedoelen:
J. R. R., Tolkien was een hardwerkende professor met vier kinderen, en zowel hij als zijn vrouw waren wezen, dus hij was in geen geval Rijk tot laat in zijn leven. De Hobbit werd gepubliceerd in 1937, toen hij al 45 jaar oud was. En hij was bijna de pensioengerechtigde leeftijd toen the Lord of the Rings werd gepubliceerd in 1954-55, maar hij was in leven om de ‘eerste golf’ van beroemdheid te zien in de jaren 1960, toen de boeken ook genoten enorm succes met hun Amerikaanse lezers.,
de latere wereldwijde faam van de naam’ Tolkien’, en de verwarring die is ontstaan tussen de man, de auteur, de professor, de boeken, de werelden die hij heeft uitgevonden, en de aanpassingen die ze hebben genoten, is een veel recenter fenomeen, voornamelijk te wijten aan het enorme succes van Peter Jackson ’s filmbewerkingen, maar ook, denken we graag, aan de blijvende kwaliteit en diepgang van J. R. R. Tolkien’ s verhalen.heeft Tolkien ooit over zichzelf geschreven, en zo ja, waar kunnen deze geschriften gevonden worden?,
de eerste en beste plaats om te boeken blijft de verzameling van brieven die na zijn dood zijn gepubliceerd en die onder andere brieven bevatten die aan zijn familie en vrienden zijn gericht, discussies met zijn redacteuren en gedetailleerde antwoorden op vragen van lezers. Als zodanig biedt dit werk een uniek persoonlijk venster in hoe hij ging over het schrijven van de boeken die hem beroemd maakten(en het creëren van de personages die hen bevolken), terwijl het beantwoorden van vele vragen die, tot dan, open voor debat waren gebleven. (Voor meer hierover, zie onze brieven sectie.,)
het voorwoord van 1966 bij Theord of the Rings is misschien wel het meest bekende voorbeeld. R. R. Tolkien is bekend dat hij zijn mening in vertrouwen heeft genomen. In het boek beschrijft hede de lange en moeizame compositie van het boek (1937-1954), encommentarieert de interpretatie ervan door critici—sommigen van hen leek hem een beetje te intent op het vinden van de ‘innerlijke boodschap’ of ‘allegorie’ van het verhaal.,aan dit korte voorwoord kan worden toegevoegd de briljante retirement speech die hij gaf in juni 1959, toen hij de universiteit van Oxford verliet, en waar de onvermoeibare verhalenverteller en uitvinder van talen ook verschijnt als een nuchtere academicus die zich net zo inzet voor het onderwijs welzijn van studenten als voor de verdediging van de literatuur(‘Valedictory Address’, In The Monsters and the Critics).