inhoudsopgave
- Samael in the History of Mankind.
- In de tabel.al deze beschrijvingen van Samael laten zien dat hij gewoon werd beschouwd als het principe van het kwaad dat Israël en Juda elk ongeluk bracht dat hen overkwam. Zelfs bij de schepping van de wereld was hij Lucifer, die altijd het kwaad zocht en die zijn kwaadaardige activiteiten met Adam begon. Zijn tegenstander is Michael, die het weldadige Principe vertegenwoordigt, en die vaak met hem in conflict komt (comp. Jode. Encyc. viii. 536 E. V.,; Lucken, “Michael,” PP.22 E. V.).Samael in the History of Mankind. In de Cabala.in de citaten uit het Slavische Boek van Henoch (vi.) wordt Samael voorgesteld als een prins van de demonen en een tovenaar. Hij wordt daarom vaak genoemd in de kabbalistische geschriften van de Middeleeuwen, waaruit Eisenmenger een rijke verzameling passages samenstelde (“Entdecktes Judenthum,” i. 826 E. V.), waaraan die van Schwab ‘ s “Vocabulaire de l ‘Angélologie” (p. 199) moeten worden toegevoegd., Als heer van de demonen, Samael wordt beschouwd als een magisch wezen, en moet worden beschouwd in de voorbereiding van amuletten, hoewel er geen overeenstemming over zijn macht en activiteit. Hij is voorzitter van de tweede “teḳufah” (zonnewende) en de westenwind van de vierde teḳufah, evenals de derde dag van de week (“Sefer Raziel,” 6a, 40b, 41b; zie ook Schwab, l.c.). In het Hebreeuws wordt Samael voorgesteld als de engel des doods (“Revue de Numismatique,” 1892, PP.246, 251). Eve wordt verondersteld zwanger te zijn geworden door hem (Targ. Yer. op Generaal iv., 1); en de Kabbalisten voegen veel details toe aan deze legende (Eisenmenger, l. c. i.832 E. V.). De plek in de maan wordt verondersteld te zijn veroorzaakt door de vuiligheid van Samael (Menahem van Recanati, p. 140, c. 2).
E. C. L. B.