hoewel het concept van stress een slechte reputatie heeft verworven, is het belangrijk te erkennen dat het adaptieve doel van een fysiologische stressreactie is om overleving tijdens gevecht of vlucht te bevorderen. Terwijl de spanning op lange termijn over het algemeen schadelijk is, kan de spanning op korte termijn beschermend zijn aangezien het het organisme voorbereidt om uitdagingen aan te gaan., Dit overzicht bespreekt de immuuneffecten van biologische stressreacties die kunnen worden veroorzaakt door psychologische, fysiologische of fysieke stressoren (met inbegrip van lichaamsbeweging). We hebben voorgesteld dat stress op korte termijn een van de fundamentele maar ondergewaardeerde overlevingsmechanismen van de natuur is die klinisch kan worden ingezet om de immunoprotectie te verbeteren. Kortdurende (d.w.z., die minuten tot uren duren) spanning ervaren tijdens immune activering verbetert aangeboren/primaire en adaptieve/secundaire immune reacties., Mechanismen van immuno-enhancement omvatten veranderingen in dendritische cel, neutrofielen, macrofaag en lymfocytenhandel, rijping en functie, evenals lokale en systemische productie van cytokines. In tegenstelling, onderdrukt stress op lange termijn aangeboren en adaptieve immuunreacties door het veranderen van de type 1-type 2 cytokine balans, het induceren van low-grade chronische ontsteking, en het onderdrukken van aantallen, trafficking, en functie van immunoprotectieve cellen., Chronische stress kan ook de gevoeligheid voor sommige soorten kanker verhogen door het onderdrukken van type 1 cytokines en beschermende T-cellen en het verhogen van de regulerende/suppressor t-celfunctie. Hier classificeren we immuunreacties als beschermend, pathologisch of regulerend en bespreken we “goede” versus “slechte” effecten van stress op de gezondheid. Zo kan stress op korte termijn de acquisitie en/of expressie van immunoprotectieve (wondgenezing, vaccinatie, anti-infectieuze agens, anti-tumor) of immuno-pathologische (pro-inflammatoire, auto-immuunresponsen verbeteren., Chronische stress kan daarentegen beschermende immuunreacties onderdrukken en / of pathologische immuunreacties verergeren. Studies zoals die hier besproken kunnen mechanistische doelen en conceptuele kaders voor farmacologische en/of biobehavioral interventies ontworpen om de effecten van “goede” stress te verbeteren, de effecten van “slechte” stress te minimaliseren, en maximaal bevorderen van gezondheid en genezing.