Het is een huidige theorie dat Jezus in de zaligsprekingen van plan was om een formele en beknopte uitdrukking te geven aan zijn idee van de juiste permanente ethische houding van de “burgers” van het Koninkrijk der hemelen., Een studie van deze uitspraken in het licht van het huidige begrip van de schrijver van de christelijke wetenschap overtuigt hem ervan dat dit object, hoe prominent ook in het lichaam van de Bergrede, maar secundair is in de inleiding van dat discours, waarbij de eerste nadruk wordt gelegd op de blijde boodschap van het Koninkrijk. Dus, het woord “gezegend” brengt gelukzaligheid alleen in de eerste twee van de zaligsprekingen, en gelukzaligheid met groeiende lof in degenen die volgen. De openingsgedachte van de Bergrede is vergelijkbaar met die van Lucas iv., 18, 19, in die zin dat het gaat over de beloften van het koninkrijk des hemels, en van hieruit gaat de meester geleidelijk over tot een presentatie van zijn verantwoordelijkheden en eisen, die inderdaad in overeenstemming is met de gebruikelijke methode van zijn onderricht.de grote leraar begint: “Zalig zijn de armen van geest: want hun is het Koninkrijk der hemelen.”Gezegend zijn zij die zijn geleegd van materialiteit— – de geestelijk ontvankelijke, – zij die een armoede voelen die alleen maar werelds succes en overvloed niet kan bevredigen. Waarom gezegend?, Want voor hen opent dit evangelie de weg naar bevrediging in verhouding tot de behoeften die zij voelen.

“Zalig zijn zij die rouwen.”Waarom? Omdat ze rouwen? Nee! anders zou de natuurlijke conclusie zijn, want ze zullen blijven rouwen. “Want zij zullen getroost worden.”Dat is de zegen. Rouw is op zichzelf niet meer een gezegende toestand of een lovenswaardige ethische houding dan armoede, gevangenschap of blindheid. Jezus offert geen beloning voor rouw, noch kondigt zelfs een permanente ethische houding van het koninkrijk aan., Hij verkondigt goede tijdingen aan de armen, bevrijding aan de gevangenen, herstel van het zicht aan de blinden en troost aan hen die treuren. Gezegend? Ja! Waarom? Omdat het evangelie biedt verlichting van deze ongunstige voorwaarden.

net als berouw kunnen deze tijdelijk noodzakelijke ethische houdingen worden, maar alleen omdat ze vertrekpunten zijn op de weg naar het Koninkrijk. Zij behoren niet tot het koninkrijk, anders zou Jezus hun tegenstellingen niet tegen hen hebben opgezet als zijnde de zegen., Net als de vrees voor God, vertegenwoordigen zij slechts het beginpunt van wijsheid, niet het einde ervan, dat inderdaad de volmaakte liefde is die deze voorwaarden uitdrijft, die angst, armoede, verdriet en wroeging vervangt door de volmaakte vreugde van harmonieus zijn. Voortdurende bekering zou voortdurende zonde inhouden. Voortdurende armoede, voortdurende rouw, zou ook de eeuwigheid van hun zaak impliceren. Maar dit zijn precies de dingen die de zegen opzij zet.

een serieuze kijk op het leven is juist., Een duidelijke, meevoelende visie op de nood, de lasten en de Algemene hulpeloosheid van het niet-geïnstrueerde menselijke gevoel van leven is noodzakelijk om dit sterfelijke gevoel aan de kant te zetten voor het onsterfelijke bewustzijn van zijn, maar een voortdurende of treurige beschouwing van deze dingen wordt niet geprezen; in plaats daarvan wordt zij verbannen door de voorwaarden van de zaligheid zelf. Ontevredenheid met het kwaad moet blijven zolang de omstandigheden zich voordoen, maar hoop in plaats van rouw is onze stimulans om vooruitgang te boeken. Waarheid vervangt armoede door overvloed, rouw door troost; zij geeft “schoonheid voor as, de olie van vreugde voor rouw.,”

de derde zaligheid luidt: “Zalig zijn de zachtmoedigen: want zij zullen de aarde beërven.”Hierin staat een hogere uitdrukking van de wet van het overleven van de sterkste. Zoals het koninkrijk van Christus komt in het menselijk bewustzijn, zal het niet langer zo zijn dat “wie van het kwaad afwijkt, zichzelf tot een prooi maakt.”Trots en arrogantie dragen het zaad van hun eigen vernietiging, maar het christelijk karakter overwint materiële beperkingen en overleeft menselijke haat. Dit is niet het terzijde schuiven van de wet van het overleven van de sterkste; het is de afkondiging van een tot nu toe niet erkende norm van geschiktheid., Het stelt niet de triomf van de zwakken voor, maar het stelt dat de macht waarmee men Heerschappij kan uitoefenen over de aarde geestelijk is, niet fysiek. De wet die verklaart dat ” een iegelijk die heeft, hem gegeven zal worden; en een iegelijk die niet heeft, van hem genomen zal worden zelfs wat hij schijnt te hebben,” is onverbiddelijk; maar de ware uitwerking ervan wordt niet verwacht totdat wij het geestelijke erkennen te zijn wat is, het fysieke wat lijkt. Het thema van deze zaligheid is de suprematie van geestelijke macht.,hierna lezen we: “Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen vervuld worden.”Dit is een progressie van de eerste zaligheid, die een passieve toestand beschrijft, een toestand van schijnbaar gebrek. De vierde zaligheid beschrijft een actieve toestand, een verlangen dat voortvloeit uit dit gevoel van gebrek. De grote mislukking van ons onderricht en onze prediking is waarschijnlijk dat we proberen vragen te beantwoorden die ofwel buiten het begrip van de leraar vallen of die de student niet heeft gesteld. We proberen kennis te geven waarnaar geen vraag is, geen eetlust. Dit heeft de meester niet gedaan., Door de beloften van het Koninkrijk wekte hij de eis. Door zijn herstellende werken dwong hij de mensen de belijdenis: “Gij hebt de woorden van het eeuwige leven,” en wekte hen tot een vurig zoeken naar waarheid. Dit zoeken is de eerste voorwaarde om te bereiken. Gebrek is alleen gezegend als het juiste verlangen voortbrengt, en verlangen alleen als het aandringt op vervulling. De zegen is: “zij zullen vervuld worden.”

De Meester gaat verder: “Zalig zijn de genadige: want zij zullen barmhartigheid verkrijgen.”De vijfde zaligheid is gerelateerd aan de derde., De zegen van de zachtmoedigen is dat waarvoor wereldse wijsheid hen bijzonder ongeschikt verklaart. De zegen van de Barmhartige is dat waarvoor de geestelijke intuïtie hen bijzonder geschikt acht. Beide zaligsprekingen benadrukken het onvermogen van het kwaad om de deugd van zijn rechtvaardige terugkeer te bedriegen. Het zijn verklaringen van de veiligheid van de godvrezenden. Genade brengt genade voort. Onze houding tegenover mensen onthult onze houding tegenover God. En onze houding tegenover God bepaalt onze realisatie van Gods koninkrijk en van onze juiste relatie tot Hem.

deze zaligheid markeert het begin van een nieuwe fase in de voortgang van het denken., Armoede en het koninkrijk des hemels, rouw en troost, zachtmoedigheid en Heerschappij, honger en bevrediging, zijn tegenstellingen; terwijl het verlenen en verkrijgen van barmhartigheid, zuiverheid van het hart en het zien van God, vredestichters zijn en Gods kinderen genoemd worden, volharding terwille van de waarheid en het oogsten van de beloning van de waarheid, nevenverschijnselen zijn. In de eerste serie neemt de zegening de vorm aan van verlichting en is het tegengif van de aandoening. In de tweede reeks zijn de conditie en de zegen complementair. Ze hebben de relatie van antecedent en consequent., Zachtmoedigheid en verlangen naar gerechtigheid zijn negatieve kwaliteiten. Ze worden deugden alleen door demonstratie. Zachtmoedigheid die ligt in de aanwezigheid van het kwaad is niet meer een deugd dan rouw. Honger die verhongert is slechts armoede. Zachtmoedigheid wordt een deugd wanneer wij Heerschappij zoeken door het uitoefenen van geestelijk begrip bij het offeren van materieel geloof. Honger naar het goede is alleen een deugd als het aanzet tot hogere levensstandaard. Barmhartigheid, zuiverheid van het hart, vrede stichten en standvastigheid in waarheid zijn positieve deugden.opnieuw lezen we: “Zalig zijn de reinen van hart: want zij zullen God zien., Zalig zijn de vredestichters; want zij zullen kinderen Gods genoemd worden.’Eindelijk hier, in deze twee zaligsprekingen, komen we tot een uitspraak van wat vanuit ons huidige denkniveau de ultieme en permanente ethische houding van de’ burgers van het koninkrijk moet lijken.”En toch is de zegen uitgesproken over deze laatste voorwaarde niet anders dan die uitgesproken over de eerste. “Want hun is het koninkrijk van de hemel” is all inclusive. Het is het geheel waarvan de laatste clausule van elk van de latere zaligsprekingen slechts een deel is., De hele zegening wordt aan de armen gegeven, niet als beloning, evenmin als het herstel van het gezichtsvermogen voor de blinden een beloning is, maar als het Evangelie der waarheid.

aan de aanvaarding van dit aanbod is echter een voorwaarde verbonden. Hij die het leven wil kennen en demonstreren moet geleidelijk in harmonie komen met zijn wet. Hij die het zicht wil herstellen moet het van Christus claimen, de waarheid. Tussen armoede van geest en zuiverheid van hart zijn vele stappen. Van de armen wordt gezegd dat” hun is het koninkrijk van de hemel; ” maar als ze zich volledig bewust van dit feit, konden ze niet arm zijn., Van het zuivere van hart wordt gezegd dat ‘zij God zullen zien,’ – zij zullen God begrijpen en Gods karakter waarderen; zij zullen in ethische en geestelijke correspondentie met God komen, passend Gods kinderen worden genoemd, en zij zullen het volle bewustzijn bereiken van de erfenis van de mens, het koninkrijk dat reeds van hem is.Burgerschap in het Koninkrijk vereist ultieme perfectie, maar het staat zelfs nu open voor de armen, de blinden en zij die rouwen; en gelukkig (gezegend) zijn zij die dit burgerschap als hun rijkdom accepteren. Ja! Nog verder reikt de zegen!, Zalig zijn zij voor wie dit burgerschap nog slechts potentieel is,—de armen die onwetend zijn van de aangeboden rijkdom van het Koninkrijk; de treurenden die geen straal van hoop zien; de blinden en doven die nog steeds in de schaduw en de stilte zijn; Dezen zijn ook erfgenamen van dit universele Koninkrijk, en zullen wakker worden om hun lasten te laten vallen voor zijn rust. Universaliteit is de primaire kwaliteit van het Koninkrijk. De zegen ervan komt neer op de rechtvaardigen en op de onrechtvaardigen. De eerste belofte is onvoorwaardelijk. Het is voor hen die gebrek hebben, die niets hebben., Jezus feliciteert hen met de omkering van deze schijnbare toestand die de waarheid onvermijdelijk tot hun realisatie moet brengen (het komende koninkrijk).

naarmate het discours vordert, geeft hij de stappen aan waarmee deze omkering wordt bereikt. Het besef van gebrek brengt verdriet, en deze twee nederigheid, en de drie een verlangen naar betere dingen; dit verlangen leidt tot de actieve deugden.- barmhartigheid, reinheid van het hart, vrede stichten en standvastigheid in de waarheid (het koninkrijk van de hemel)., Deze noodzakelijke stappen tonen aan dat de universaliteit van het koninkrijk zijn verplichtingen niet vermindert, noch de noodzaak wegneemt om door de “straatpoort” binnen te gaan en op de “smalle weg te volgen.”De zegen is oer en universeel omdat onze namen in de hemel geschreven zijn.”Hierop feliciteert Jezus de gehele mensheid, zelfs de armsten der armen, de armen van geest. De zegen wordt onmiddellijk als we de waarheid accepteren en onze door God gegeven Heerschappij uitoefenen over alles dat tegen zijn heerschappij zou zijn. Dit stadium van vooruitgang Jezus feliciteert en prijst.,

hartzuiverheid vertegenwoordigt de statische kant van de ultieme ethische houding van het Koninkrijk. Vrede stichten vertegenwoordigt zijn dynamische kant. De zuiverheid van het hart geeft het evenwicht, het evenwicht van het volmaakte zijn; de schitterende balans van een groot karakter. Vrede maken is de functionele activiteit van dit karakter. De zuiverheid van het hart is de reservekracht van die “kracht in de wereld die eeuwig gerechtigheid maakt,” de vredestichtende kracht. De zuiverheid van het hart is de innerlijke vrede; de haven waar de worstelende zintuig rust, kracht en kalmte kan vinden. Het is onveranderlijk, altijd hetzelfde, altijd vrede.,

vrede maken is het proces waarbij deze subjectieve toestand tot uitdrukking komt; met andere woorden, objectief wordt. Vredestichtende veranderingen in vorm, afhankelijk van de omstandigheden die het moet overwinnen. Haar manifestaties variëren van een ‘nog kleine stem’ tot het geschreeuw van de strijd; haar wapens van die van Gabriël tot die van Michael. Vrede stichten is geen inertie, maar kracht. Het is geen niet-weerstand, maar agressie. Het gaat niet alleen om de verhouding van de mens tot zijn medemensen, maar ook om de verhouding van de mens tot zijn omgeving. Het vereist harmonie, en zal het hebben zelfs tegen de prijs van de strijd., Het is de dynamische belichaming van het gebed: “uw koninkrijk kome.”

de achtste zaligheid, net als de tweede, is er een van comfort; maar het is specifiek, niet algemeen. Het voegt de vreugde van de overwinning toe aan de troost van de hoop, en zijn zegen is aan degenen die het punt hebben bereikt waarop hun begrip en demonstratie van de waarheid die onze Meester onderwees, de beproeving van de boosaardigheid en vervolging van de wereld verdraagt.

in het zesde hoofdstuk van Lucas worden vier van de zaligsprekingen gegeven, in een iets andere vorm, en volgen ze vier ellende uitgesproken over de tegenovergestelde materiële omstandigheden., Vanuit het onwetenschappelijke gezichtspunt neigen deze uitspraken zich, nog gemakkelijker dan zij reeds overwogen, tot de verkeerde interpretatie dat Jezus armoede, honger, verdriet en de verachting van de mensen beschouwde als in wezen juiste en weldadige omstandigheden; en rijkdom, voldoening, geluk en het respect van de mensen als in wezen verkeerd en zijn vloek waardig. De instructie van de christelijke wetenschap maakt een einde aan deze onjuiste opvatting.bij het bestuderen van deze passages uit Lucas vinden we niet zo ‘ n progressie van het denken als die in Matteüs. ., In plaats daarvan lijkt het erop dat de gehele groep van zaligsprekingen en ellende zich op één enkel voorwerp richtte, namelijk een verklaring van het feit dat de komst van het koninkrijk dat Jezus verkondigde de volledige omkering en omverwerping van het bewijs van de materiële zinnen inhoudt. Zij wier welvaart bestaat uit materiële voldoening zijn tot teleurstelling gedoemd, want de basis van hun tevredenheid is tijdelijk, verschuivend en onwerkelijk. Hun schat is geplaatst waar het onvermijdelijk verloren moet gaan. Zij die ongeluk lijden, die zuchten onder het gewicht van de lasten van de wereld, zijn eveneens misleid., Hun ongemakken zijn even vergankelijk en even onwerkelijk als de bevrediging van de materieel welvarende. Van de twee, de individuen van de tweede klasse zijn meer fortuinlijk dan die van de eerste, alleen in dat ze geneigd zijn om meer bereid om afstand te nemen van hun valse overtuigingen (zie wetenschap en gezondheid, p. 138)en om de ware status van de mens te zoeken,— ‘ het koninkrijk van God, en zijn gerechtigheid.,”

Indien, zoals het geval lijkt, de twee enigszins verschillende reeksen van gezegden die wij hebben overwogen slechts verschillende historische verslagen van dezelfde uitingen zijn, zouden onze interpretaties van de gezegden, evenals de gezegden zelf, moeten harmoniseren. Dit doen ze. Welke betekenis De versie van Matteüs ook mag toevoegen aan die van Lucas, de acht zaligsprekingen zoals Matteüs hen geeft, zijn eveneens gebaseerd en gegrond op de omkering van het bewijs van de materiële zintuigen, en kunnen onmogelijk de interpretatie verdragen die hen hier gegeven is, afgezien van deze omkering., In het Evangelie van Lucas wordt zowel in de beschouwde passages als in hun context de nadruk gelegd op dit fundament, op de fundamentele manifestatie van het koninkrijk in de omverwerping van het materialisme en het herstel in het menselijke bewustzijn van de erkenning van de Allerhoogste Macht van geestelijke macht. Matthew ‘ s versie van de zaligsprekingen geeft ons ook een paar gedurfde contouren van de bovenbouw, de nieuwe voorwaarden die deze omkering evolueert.zoals mevrouw Eddy heeft gezegd,” het centrale feit van de Bijbel is de superioriteit van geestelijke over fysieke macht ” (Science and Health, p. 131)., Dit feit is de grote waarheid die de woorden en daden van Jezus bedoeld waren te onderwijzen, en in het licht waarvan we deze woorden en daden moeten interpreteren als we hun betekenis willen vinden in relatie tot de verschijnselen van de menselijke ervaring. Dit feit is “de steen die de bouwers verworpen, “maar die” is geworden het hoofd van de hoek.”Moderne vormen van materialistisch denken, wetenschappelijk, theologisch en medisch, verwerpen het allemaal, en moeten het terzijde schuiven (wat onmogelijk is) of er op verbrijzeld worden. Dit feit is het lang vergeten element van het christendom dat mevrouw., Eddy is hersteld tot deze leeftijd en die haar elke waardige volgeling probeert te demonstreren in de dagelijkse praktijk. Dit feit houdt de omkering en omverwerping in van het bewijs van de materiële zintuigen en de erkenning van geest als de enige substantie, en van de voorwaarden ervan als het definiëren van de ware status van de mens, niet alleen hierna, maar, zoals Jezus duidelijk leerde, hier en nu; want Hij zei: ‘het koninkrijk Gods is in u.,”

gedurende deze studie mogen we aannemen dat het woord “arm”, zoals gebruikt in de zaligsprekingen, Zijn gewone betekenis heeft van gebrek of gebrek aan alle gewenste bezittingen en kwaliteiten. Deze interpretatie is ongebruikelijk, maar is misschien te rechtvaardigen. Het is een gewoonte van eeuwen geweest om Jezus’ gebruik van het woord “gezegend” te beschouwen als noodzakelijkerwijs zijn lof voor de toestand van degenen over wie hij zo spreekt. Nu is armoede, in het bijzonder van geestelijke scheuren, op zichzelf niet lovenswaardig: daarom hebben Bijbelstudenten het gevoel gehad dat andere betekenissen voor het woord arm gezocht moeten worden., In het Oude Testament worden de armen vaak aangeduid als de objecten van Gods speciale zorg. Deze en andere redenen hebben ertoe geleid dat sommige geleerden van mening zijn dat Voor en tijdens de tijd van Jezus de woorden die als slecht lijken in onze vertaling van de Bijbel, in veel gevallen de Betekenis van rechtvaardig hadden.,deze methode van uitleg, echter, helpt ons maar heel weinig in de richting van een oplossing van de tweede zaligheid, waar het zou vragen om een verklaring van rouw als een lovenswaardige voorwaarde; en haar zwakte wordt zeer duidelijk als we proberen om het toe te passen op de zaligsprekingen en ellende zoals gegeven door Lucas. Of al deze zaligsprekingen Zijn bedoeld om lovenswaardige voorwaarden te beschrijven, of Jezus gebruikt soms het woord gezegend om te feliciteren waar hij niet aanbeveelt. Bij het presenteren van deze laatste opvatting, die het redelijker lijkt, kan de gewone betekenis van het woord arm worden gebruikt., Jezus bracht goede tijdingen niet alleen aan de verdienstelijke, maar ook aan de behoeftigen. De beloften van de Bijbel zijn geheel volgens onze behoefte en bereidheid om Gods gaven op hun eigen voorwaarden te accepteren, in plaats van volgens onze ogenschijnlijk verdienstelijke of conventionele gerechtigheid.

Het geldt voor elke kunstenaar dat hij meer in zijn werk steekt dan het tot uitdrukking brengt aan zijn publiek. Dit geldt met name voor de leraar., Zijn woorden komen voort uit, en weerspiegelen in grote mate, zijn gehele innerlijke bewustzijn van de waarheid die hij tracht te onderwijzen; toch moeten de woorden zelf zo aangepast zijn aan het begrip van zijn toehoorders dat ze zullen worden ontvangen en gewaardeerd, anders gaat de les verloren., De woorden van Jezus werden gesproken vanuit de overvloed van een bewustzijn vol waarheid en werden gevormd door waarheid; toch richtten deze woorden zich tot de armen die voor het sterfelijke verstand inderdaad arm waren, en hun gebrek aan begrip vereiste dat de vorm van zijn uitdrukking zo moest worden gewijzigd dat zij een beroep deden op hun onmiddellijke behoeften; zo gericht dat zij duidelijk op hun directe denkgebied konden vallen.,

gezegden die uit een dergelijke situatie voortvloeien, hebben een tweeledige betekenis; zij dragen zowel de geschetste en gerichte gedachte uit die bestemd is voor het onmiddellijke publiek als, ten dele, de meer uitgebreide latente gedachte waaruit het voortkomt. Vandaar hun onsterfelijkheid; want de wereld, die hen voor hun onmiddellijke waarde behoudt, ontgroeit hen niet, maar vindt in hen voortdurend nieuwe lessen die passen bij haar veranderende fasen., In deze studie is het doel geweest om het geprojecteerde beeld te vinden dat de woorden van Jezus op het scherm gooiden voor de wachtende ‘armen’, het vlak van contact tussen zijn gedachten en die van hen. Dit zelfs gedeeltelijk en onvolmaakt vinden is veel arbeid waard; maar het in zijn geheel en volmaaktheid vinden zou niet betekenen dat de zaligsprekingen worden uitgeput, want zij weerspiegelen niet alleen de bewust gerichte gedachte van de meester, maar ook het grote lichaam van waarheid waaruit zijn uitspraken zijn voortgekomen.

waarheid is veelzijdig., Vanuit geen enkel gezichtspunt kunnen we hopen de volle betekenis van Jezus’ woorden te krijgen, totdat we zijn standpunt ons eigen hebben gemaakt en in ons die geest hebben “die ook in Christus Jezus was.”