posttraumatische stressstoornis (PTSS) is een belangrijke gezondheidsrisicofactor voor militair personeel dat wordt ingezet in moderne oorlogsvoering. In de Eerste Wereldoorlog was deze toestand (toen bekend als shell shock of ‘neurasthenia’) zo ’n probleem dat’ vooruitstrevende psychiatrie ‘ in 1915 door Franse artsen werd begonnen. Sommige Britse artsen probeerden algemene anesthesie als een behandeling (ether en chloroform), terwijl anderen de voorkeur aan toepassing van elektriciteit., In 1917 werden vier Britse ‘forward psychiatric units’ opgericht. Ziekenhuizen voor shell-geschokte soldaten werden ook opgericht in Groot-Brittannië, waaronder (voor officieren) Craiglockhart War Hospital in Edinburgh; patiënten gediagnosticeerd met meer ernstige psychiatrische aandoeningen werden overgebracht naar het Royal Edinburgh Asylum. Tegen het einde van 1918 werden anesthetische en elektrische behandelingen van shell shock geleidelijk verdrongen door gemodificeerde freudiaanse methoden psychodynamische interventie. De werkzaamheid van ‘vooruitstrevende psychiatrie’ was controversieel., In 1922 publiceerde het War Office een rapport over shell shock met aanbevelingen voor het voorkomen van oorlogsneurose. Toen de Tweede Wereldoorlog in 1939 uitbrak, leek dit echter genegeerd te zijn. De term ‘combat fatigue’ werd geïntroduceerd toen de uitvalcijfers alarmerend werden, en vervolgens werd de waarde van voorselectie erkend. In het Maudsley Hospital in Londen in 1940 werd barbituraat abreaction bepleit voor een snelle verlichting van ernstige angst en hysterie, met behulp van i. v. anaesthetica: Somnifaine, paraldehyde, Sodium Amytal., ‘Pentothal narcose ‘en’ narco-analyse ‘ werden overgenomen door Britse en Amerikaanse militaire psychiaters. Echter, tegen 1945 medisch denken geleidelijk geregeld op dezelfde benaderingen die had leek effectief te zijn in 1918. De term PTSS werd geïntroduceerd in 1980. In het Verenigd Koninkrijk beveelt het National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) guidelines for management (2005) traumagerichte cognitieve gedragstherapie en overweging van antidepressiva aan.